ἀτελεύτητος: Difference between revisions
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> qui ne s'achève | |btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> [[qui ne s'achève pas]] :<br /><b>1</b> [[non accompli]], [[sans résultat]];<br /><b>2</b> [[sans fin]], [[éternel]];<br /><b>II.</b> de qui l'on n’obtient rien, inflexible.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[τελευτάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 10:29, 30 November 2022
English (LSJ)
ον,
A not brought to an end or not brought to an issue, unaccomplished, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ Il.4.175, cf. 1.527.
2 without an end, interminable, Parm.8.32, Arist.Ph.204a5, Cael.273a5; everlasting, τὸ πᾶν Ocell.1.2, cf. Plu.2.114f, etc.
II of a person, impracticable, ἄτεγκτος κἀτελεύτητος S.OT336.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no llevado a cabo, no cumplido ἔργον Il.4.175, de amenazas Il.1.527.
2 del que no se consigue nada de pers. testarudo ἀλλ' ὧδ' ἄτεγκτος κἀτελεύτητος φανῇ; S.OT 336
•inalcanzable ἔρωτα ἠράσθη κενὸν καὶ ἀτελεύτητον Max.Tyr.1.5.
3 que no tiene término de abstr. οὐκ ἀ. τὸ ἐόν Parm.B 8.32, τὸ διέξοδον Arist.Ph.204a5, τὸ κύκλῳ κινούμενον Arist.Cael.273a5, cf. Procl.Inst.146, τὸ πᾶν Ocell.3, τὸ πένθος Plu.2.114e, θεός Const.App.8.37.2, Oecum.Apoc.1.17, ζωή τε καὶ βασιλεία de Cristo, Eus.Marcell.1.1, del infierno πυρὸς αἰωνίου καὶ σκώληκος ἀτελεύτου Const.App.5.7.7.
II adv. ἀτελευτήτως = eternamente, para siempre ἀτελευτήτως ἀεὶ τῆς τριάδος ἀκτίστου μενούσης καὶ ἀτελευτήτως ὑπαρχούσης Epiph.Const.Haer.76.49, τὸ θεῖον τοῦ λόγου ... ἀτελευτήτως ἔχον Leont.H.Nest.M.86.1509C.
German (Pape)
[Seite 384] 1) unvollendet, erfolglos, Il. 1, 527; ἔργον 4, 175. – 2) Soph. O. R. 336, neben ἄτεγκτος, unerbittlich, bei dem man nichts erreicht. – 3) unendlich, ewig, Sp., wie Plut. consol. Apoll. p. 351.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. qui ne s'achève pas :
1 non accompli, sans résultat;
2 sans fin, éternel;
II. de qui l'on n’obtient rien, inflexible.
Étymologie: ἀ, τελευτάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀτελεύτητος:
1 незаконченный, неисполненный (ἔργον Hom., Plut.);
2 бесплодный, напрасный (τέκμωρ Hom.);
3 неумолимый, непреклонный (ἄτεγκτος καὶ ἀ. Soph.);
4 бесконечный (τὸ διέξοδον Arst.; τὸ πένθος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀτελεύτητος: -ον, μὴ εἰς τέλος ἐνεχθείς, ἀτελείωτος ἀτελής, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ Ἰλ. Δ. 175, πρβλ. Α. 527. 2) ἄνευ τέλους, ἄνευ τέρματος, Ἀριστ. Φυσ. 3. 4, 14, Μεταφ. 10. 10, 1. 3) ἀΐδιος, αἰώνιος, Πλούτ. 2. 114F, κτλ.: - Ἐπίρρ. -τως Ἀθανάσ. τ. 2. σ. 167, 177. ΙΙ. παρὰ Σοφ. ἐπὶ προσώπων, ὁ μὴ δίδων τέλος εἰς πρᾶγμά τι, ἰσχυρογνώμων, «ἀνοικονόμητος», ἄτεγκτος κἀτελεύτητος Ο. Τ. 336.
English (Autenrieth)
(τελευτάω): unfinished, unaccomplished, unfulfilled.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀτελεύτητος, -ον) τελευτώ
ο χωρίς τέλος, ο αιώνιος («ζωὴ ἀτελεύτητος»)
αρχ.
1. αυτός που δεν έχει περατωθεί, ατελής, ασυμπλήρωτος
2. ανεκπλήρωτος, ανεκτέλεστος
3. (για πρόσωπα) άκαμπτος, ασυμβίβαστος.
Greek Monotonic
ἀτελεύτητος: -ον (τελευτάω)·
I. αυτός που δεν οδηγεί σ' ένα τέλος, αποτέλεσμα, ατελείωτος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λέγεται για πρόσωπα, ισχυρογνώμων, σε Σοφ.
Middle Liddell
τελευτάω
I. not brought to an end or issue, unaccomplished, Il.
II. of a person, impracticable, Soph.
English (Woodhouse)
Translations
interminable
Bulgarian: безкраен; Catalan: interminable; Finnish: loputon, keskeytymätön, loppumaton; Japanese: 止められない; Portuguese: interminável; Romanian: interminabil; Russian: бесконечный, беспредельный; Spanish: interminable
eternal
Arabic: أَبَدِيّ; Armenian: հավերժական, անմեռ, անմեռական, հավիտենական; Azerbaijani: daim, ömürlük, əbədi; Bashkir: мәңге; Belarusian: вечны; Bengali: অনন্ত, অমর; Bulgarian: вечен; Catalan: etern, eternal; Chinese Mandarin: 永遠, 永远; Chukchi: таӈӄонпыӈӄэн; Czech: věčný; Dutch: eeuwig, eindeloos; Esperanto: eterna; Finnish: ikuinen, päättymätön; French: éternel; Galician: eterno, eternal; Georgian: მარადი, სამუდამო, სამარადისო, მუდმივი, წარუვალი; German: ewig; Gothic: 𐌰𐌹𐍅𐌴𐌹𐌽𐍃; Greek: αιώνιος; Ancient Greek: αἰώνιος; Hebrew: נִצְחִי; Hindi: सनातन; Hungarian: örök, örökös, örökkévaló; Icelandic: eilífur; Ido: eterna; Indonesian: abadi, kekal, langgeng, tetap, permanen; Irish: síoraí; Italian: eterno; Japanese: 永遠の, 永久の; Kazakh: мәңгі, бақи; Khmer: គ្មានទីបំផុត; Korean: 영원하다; Kurdish Northern Kurdish: ebedî, herherî, hetahetayî, bêdawî; Latin: aeternus, sempiternus; Macedonian: вечен; Maori: mutungakore; Middle English: eternal, eterne; Mongolian: мөнх; Norman: êtèrnel; Norwegian: evig, endeløs, evinnelig; Occitan: etèrn, eternal; Old Church Slavonic Cyrillic: вѣчьнъ; Old English: ēċe; Persian: جاوید, ابدی; Plautdietsch: eewich; Polish: wieczny, wieczysty, wiekuisty, bezczasowy, pozaczasowy; Portuguese: eterno; Russian: вечный; Sanskrit: सनातन; Scottish Gaelic: maireannach, sìorraidh; Serbo-Croatian Cyrillic: ве̏чан, вје̏чан; Roman: vȅčan, vjȅčan, vekotrajan, vekovečan; Slovak: večný; Slovene: večen; Spanish: eterno, eternal; Swahili: -a milele; Swedish: evig; Tocharian B: ṣekaññe; Turkish: sonsuz, ebedî, bengi; Turkmen: ömürlik, baky, ebedi; Ukrainian: ві́чний; Uzbek: abadiy, mangu; Welsh: didranc; Yiddish: אייביק