εὔμυκος: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις ἔτυχε γενναίου φίλου → Generosa amicus mente , felicis bonum → Glückselig ist, wer einen edlen Freund gewinnt
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eymykos | |Transliteration C=eymykos | ||
|Beta Code=eu)/mukos | |Beta Code=eu)/mukos | ||
|Definition= | |Definition=εὔμυκον, [[loud-bellowing]], AP6.255 (Eryc., dub. l.); [[βουκόλια]] ib.9.104 (Alph.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:39, 25 August 2023
English (LSJ)
εὔμυκον, loud-bellowing, AP6.255 (Eryc., dub. l.); βουκόλια ib.9.104 (Alph.).
German (Pape)
[Seite 1081] laut brüllend, βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mugit fortement.
Étymologie: εὖ, μυκάομαι.
Russian (Dvoretsky)
εὔμῡκος: громко ревущий (βουκόλια Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
εὔμῡκος: -ον, ἠχηρῶς μυκώμενος, Ἀνθ. Π. 6. 255., 9. 104.
Greek Monolingual
εὔμυκος, -ον (Α)
αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει δυνατά («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -μυκος (< μυκώμαι «μουγκρίζω»), πρβλ. ερίμυχος, μεγάμυκος].
Greek Monotonic
εὔμῡκος: -ον (μυκάομαι), αυτός που βρυχάται, μουγκρίζει, μουγκανίζει δυνατά, σε Ανθ.
