νεκριμαῖος: Difference between revisions
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
|||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=νεκριμαῖος, -αία, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[νεκρικός]], [[θνησιμαίος]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει χαρακτηριστικά νεκρού<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ νεκριμαῖον</i><br />το θνησιμαίο, το [[πτώμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νεκρός]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ιμαῖος</i> (<span style="color: red;"><</span> -<i>ιμος</i> και -<i>αῖος</i>), | |mltxt=νεκριμαῖος, -αία, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[νεκρικός]], [[θνησιμαίος]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει χαρακτηριστικά νεκρού<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ νεκριμαῖον</i><br />το θνησιμαίο, το [[πτώμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νεκρός]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ιμαῖος</i> (<span style="color: red;"><</span> -<i>ιμος</i> και -<i>αῖος</i>), [[πρβλ]]. [[κοινωνιμαίος]], [[υποβολιμαίος]]). | ||
}} | }} |
Revision as of 15:22, 8 May 2023
English (LSJ)
α, ον, = θνησιμαῖος, of animals, Aq.De.14.8, Sch.Ar.Av.538, OGI629.158 (Palmyra, ii A.D.), Erot. and Hsch. s.v. κενέβρεια; also of a human being, τὸ ν. LXX 3 Ki.13.25.
German (Pape)
[Seite 237] von todten Thieren, verreckt, Sp., wie Ael. H. A. 6, 2, vgl. Moeris.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de bête morte.
Étymologie: νεκρός.
Greek (Liddell-Scott)
νεκρῐμαῖος: -α, -ον, ὡς τὸ θνησιμαῖος, ἐπὶ ζῴων, Ἑβδ. (Δευτ. ΙΔ΄, 8), Σχόλ. εἰς Ἀριστ. Ὄρν. 538, Ἡσύχ. ἐν λ. κενέβρεια.
Greek Monolingual
νεκριμαῖος, -αία, -ον (Α)
1. νεκρικός, θνησιμαίος
2. αυτός που έχει χαρακτηριστικά νεκρού
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ νεκριμαῖον
το θνησιμαίο, το πτώμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρός + κατάλ. -ιμαῖος (< -ιμος και -αῖος), πρβλ. κοινωνιμαίος, υποβολιμαίος).