βεβαιωτικός: Difference between revisions
ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his
mNo edit summary |
|||
Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que confirma]] τόπος Epict.<i>Ench</i>.52, τὸ ὀφεῖλον S.E.<i>P</i>.1.169.<br /><b class="num">2</b> gram. [[que da un sentido afirmativo]] ἐπίρρημα Eust.92.28, cf. 62.37, 1407.11, Sch.Er.<i>Il</i>.1.232, 255, Sch.D.T.105.2.<br /><b class="num">II</b> subst. τό | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que confirma]] τόπος Epict.<i>Ench</i>.52, τὸ ὀφεῖλον S.E.<i>P</i>.1.169.<br /><b class="num">2</b> gram. [[que da un sentido afirmativo]] ἐπίρρημα Eust.92.28, cf. 62.37, 1407.11, Sch.Er.<i>Il</i>.1.232, 255, Sch.D.T.105.2.<br /><b class="num">II</b> subst. [[τό βεβαιωτικόν]] jur. [[tasa de caución o garantía]] que pagaba al Estado el comprador de tierra estatal <i>BGU</i> 156.9 (III d.C.).<br /><b class="num">III</b> adv. [[βεβαιωτικῶς]] = [[de forma aseverativa]] ἀποφαινόμενοι Iren.Lugd.<i>Haer</i>.5.30.3 (fr.26). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />[[propre à consolider]], [[à garantir]].<br />'''Étymologie:''' [[βεβαιόω]]. | |btext=ή, όν :<br />[[propre à consolider]], [[propre à garantir]].<br />'''Étymologie:''' [[βεβαιόω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 17:55, 8 January 2023
English (LSJ)
ή, όν, A confirmatory, Epict.Ench.52, S.E.P.1.169, etc. II βεβαιωτικόν, τό, tax paid to the government as warrantor of sales, BGU156.9 (iii A. D.).
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1que confirma τόπος Epict.Ench.52, τὸ ὀφεῖλον S.E.P.1.169.
2 gram. que da un sentido afirmativo ἐπίρρημα Eust.92.28, cf. 62.37, 1407.11, Sch.Er.Il.1.232, 255, Sch.D.T.105.2.
II subst. τό βεβαιωτικόν jur. tasa de caución o garantía que pagaba al Estado el comprador de tierra estatal BGU 156.9 (III d.C.).
III adv. βεβαιωτικῶς = de forma aseverativa ἀποφαινόμενοι Iren.Lugd.Haer.5.30.3 (fr.26).
German (Pape)
[Seite 440] bestätigend, bekräftigend, Epict. ench. 52; ἐπιῤῥήματα, Gramm., z. B. δήπου.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à consolider, propre à garantir.
Étymologie: βεβαιόω.
Greek (Liddell-Scott)
βεβαιωτικός: -ή, -όν, ὁ ἐπιβεβαιῶν, Ἐπικτ. Ἐγχειρ. 52. ‒ Ἐπίρρ. -κῶς, Εὐσ.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM βεβαιωτικός, -ή, -όν) βεβαιωτής
ικανός, κατάλληλος για επιβεβαίωση, επιβεβαιωτικός
νεοελλ.
γραμμ. «βεβαιωτικά μόρια» — άκλιτες λέξεις που σημαίνουν κατάφαση με βεβαιότητα της έννοιας μιας λέξης ή πρότασης.