ποιναῖος: Difference between revisions
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinaios | |Transliteration C=poinaios | ||
|Beta Code=poinai=os | |Beta Code=poinai=os | ||
|Definition=α, ον, (ποινή) [[punishing]], [[avenging]], [[ἆορ]] Keil-Premerstein Erster Bericht | |Definition=α, ον, ([[ποινή]]) [[punishing]], [[avenging]], [[ἆορ]] Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς ''AP''5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.''Mag.''3.16. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 10:58, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, (ποινή) punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.
German (Pape)
[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek (Liddell-Scott)
ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
Greek Monolingual
-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.
Greek Monotonic
ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.
