ὀρυχή: Difference between revisions
From LSJ
Νέοις τὸ σιγᾶν κρεῖττόν ἐστιν τοῦ λαλεῖν → Sermone melius est iuveni silentium → Es schweigen besser, statt zu schwätzen, junge Leut'
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=orychi | |Transliteration C=orychi | ||
|Beta Code=o)ruxh/ | |Beta Code=o)ruxh/ | ||
|Definition=ἡ, < | |Definition=ἡ,<br><span class="bld">A</span> = [[ὄρυξις]], ''Inscr.Délos'' 365.32 (iii B. C.), ''SIG''799ii2 (Cyzicus, i A. D.), Luc.''Ner.''1.<br><span class="bld">2</span> apptly., = [[snout]] of a pig, Plu.2.670a ([[si vera lectio|s.v.l.]]). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 13:13, 25 August 2023
English (LSJ)
ἡ,
A = ὄρυξις, Inscr.Délos 365.32 (iii B. C.), SIG799ii2 (Cyzicus, i A. D.), Luc.Ner.1.
2 apptly., = snout of a pig, Plu.2.670a (s.v.l.).
German (Pape)
[Seite 388] ἡ, das Graben, der Graben, Plut. Symp. 4, 5 u. a. Sp., wie Appian. Vgl. ὀρυγή u. die dort citirte Stelle des Phryn.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
action de creuser, de fouiller.
Étymologie: ὀρύττω.
Russian (Dvoretsky)
ὀρῠχή: ἡ
1 Luc. = ὄρυξις;
2 рыло (sc. ὑός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀρῠχή: ἡ, = ὄρυξις, Πλούτ. 2. 670Α, Β, Λουκ. Νέρ. 1· πρβλ. ὀρυγή. ― Ἴδε Κόντου Κριτικὰ καὶ Γραμματικὰ ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. Β΄, σ. 316.
Greek Monolingual
η (Α ὀρυχή) ορύσσω
όρυξη
αρχ.
(για χοίρο) εκσκαφή γης με το ρύγχος.
Greek Monotonic
ὀρῠχή: ἡ, = ὄρυξις, σε Λουκ.