ἄποτμος: Difference between revisions

From LSJ

ἀλεξίκακε τρισέληνε, μηδέποθ' ἡττηθείς, σήμερον ἐξετάθης → averter of woes, offspring of three nights, thou, who never didst suffer defeat, art to-day laid low

Source
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "mdlsjtxt=<br />" to "mdlsjtxt=")
 
Line 32: Line 32:
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />[[unhappy]], ill-starred, Hom., Aesch., Eur.: —comp. -ότερος; Sup. -ότατος, Od.
|mdlsjtxt=[[unhappy]], ill-starred, Hom., Aesch., Eur.: —comp. -ότερος; Sup. -ότατος, Od.
}}
}}

Latest revision as of 11:50, 3 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄποτμος Medium diacritics: ἄποτμος Low diacritics: άποτμος Capitals: ΑΠΟΤΜΟΣ
Transliteration A: ápotmos Transliteration B: apotmos Transliteration C: apotmos Beta Code: a)/potmos

English (LSJ)

ἄποτμον, unhappy, ill-starred, Il.24.388, Od.20.140; βοά A. Pers.280 (lyr.); πότμος ἄποτμος E.Hipp.1144 (lyr.): Comp. ἀποτμότερος Mosch. 4.11: Sup. ἀποτμότατος Od.1.219.

Spanish (DGE)

-ον
infortunado de pers. οἶτον ἀπότμου παιδός Il.24.388, ἀποτμότατος ... θνητῶν ἀνθρώπων Od.1.219, ὀϊζυρὸς καὶ ἄ. Od.20.140, ἀποτμότατος ... ξείνων Alex.Aet.3.32, ἀποτμότερος ζωώντων Mosch.4.11
infortunado, de infortunio de abstr. βοά A.Pers.280, διοίσω πότμον ἄποτμον E.Hipp.1144, ἄ. φόνος ἕνεκ' Ἐρινύων E.Ph.1306.

German (Pape)

[Seite 331] unglücklich, elend, Hom. von Personen, Il. 24, 388 Od. 20, 140; Tragg. von Zuständen, z. B. Aesch. Pers. 272; superl. ἀποτμότατος Od. 1, 219.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
infortuné;
Cp. ἀποτμότερος, Sp. ἀποτμότατος.
Étymologie: , πότμος.

English (Autenrieth)

(πότμος): luckless, illstarred, Il. 24.388; sup. ἀποτμότατος, Od. 1.219.

Greek Monolingual

ἄποτμος, -ον (Α) πότμος
άτυχος, κοκότυχος.

Greek Monotonic

ἄποτμος: -ον, ατυχής, δυστυχής, κακόμοιρος, δύσμοιρος, σε Όμηρ., Αισχύλ., Ευρ.· συγκρ. -ότερος· υπερθ. -ότατος, σε Ομήρ. Οδ.

Russian (Dvoretsky)

ἄποτμος: несчастный, злополучный Hom., Aesch., Eur.

Middle Liddell

unhappy, ill-starred, Hom., Aesch., Eur.: —comp. -ότερος; Sup. -ότατος, Od.