ἱπποφαές: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(c2) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1261.png Seite 1261]] τό, eine Pflanze, Diosc., auch [[ἱππόφαιστον]], Theophr., u. [[ἱππόφεως]], ω, ὁ, Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1261.png Seite 1261]] τό, eine Pflanze, Diosc., auch [[ἱππόφαιστον]], Theophr., u. [[ἱππόφεως]], ω, ὁ, Sp. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἱπποφᾰές''': έος, τό, [[εἶδος]] φυτοῦ, Euphorbia spinosa (Sprengel), δι’ οὗ οἱ ἀρχαῖοι ἔκναπτον τὰ ἱμάτια, Ἀσκληπ. παρὰ Γαλην. 2. σ. 42, Διοσκ. 4. 159 (162) κτλ. - Παρ’ Ἱππ. εὑρίσκομεν γεν. ἱπποφαέως, 539. 18., 546. 5 καὶ 47, κτλ.· ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] [[μετὰ]] διαφ. γραφ. ἱππόφεω, ἐκ τοῦ ἱππόφεως, ὁ, [[ὅπερ]] ἀπαντᾷ παρὰ Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 5, 2, καὶ Γαλην. Τὸ φυτὸν ἱππόφαιστον, τό, ἦτο [[ἴσως]] [[ἄλλο]] [[εἶδος]], Διοσκ. 4. 163, Πλίν. 27. 66, πρβλ. Ruf. σ. 26 Matth. - Ὡσαύτως ἐκαλεῖτο ἱπποφανὲς καὶ ἱπποφυὲς καὶ ἐχίνιον Διοσκ. (Νόθ). 159 (162). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:24, 5 August 2017
English (LSJ)
έος, τό, a kind of
A spurge, Euphorbia spinosa, used for carding cloth, Asclep. ap. Gal.Nat.Fac.1.13, Dsc.4.159 (also ἱππόφαος ibid., ἱπποφανής Ps.-Dsc.ibid.). 2 = sq., Ps.-Dsc.4.160; = ἱππόφεως, Gal.19.106; as a drug, Thphr.HP9.15.6.
German (Pape)
[Seite 1261] τό, eine Pflanze, Diosc., auch ἱππόφαιστον, Theophr., u. ἱππόφεως, ω, ὁ, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἱπποφᾰές: έος, τό, εἶδος φυτοῦ, Euphorbia spinosa (Sprengel), δι’ οὗ οἱ ἀρχαῖοι ἔκναπτον τὰ ἱμάτια, Ἀσκληπ. παρὰ Γαλην. 2. σ. 42, Διοσκ. 4. 159 (162) κτλ. - Παρ’ Ἱππ. εὑρίσκομεν γεν. ἱπποφαέως, 539. 18., 546. 5 καὶ 47, κτλ.· ἀλλ’ ἐνίοτε μετὰ διαφ. γραφ. ἱππόφεω, ἐκ τοῦ ἱππόφεως, ὁ, ὅπερ ἀπαντᾷ παρὰ Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 5, 2, καὶ Γαλην. Τὸ φυτὸν ἱππόφαιστον, τό, ἦτο ἴσως ἄλλο εἶδος, Διοσκ. 4. 163, Πλίν. 27. 66, πρβλ. Ruf. σ. 26 Matth. - Ὡσαύτως ἐκαλεῖτο ἱπποφανὲς καὶ ἱπποφυὲς καὶ ἐχίνιον Διοσκ. (Νόθ). 159 (162).
