ἀκαχμένος: Difference between revisions
Ἑκὼν σεαυτὸν τῇ Κλωθοῖ συνεπιδίδου παρέχων συννῆσαι οἷστισί ποτε πράγμασι βούλεται. Πᾶν ἐφήμερον, καὶ τὸ μνημονεῦον καὶ τὸ μνημονευόμενον → Be willing to give yourself up to Clotho, letting her spin to whatever ends she pleases. All is ephemeral—both memory and the object of memory (Marcus Aurelius 4.34f.)
(13_6a) |
(6_11) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0070.png Seite 70]] η, ον (ἀκή), gespitzt; Hom. [[ἔγχος]], ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῷ Versende Iliad. 10, 135. 14, 12. 15, 482 Od. 1, 99. 15, 551. 20, 127; τῇ δ' ἑτέρῃ ἔχεν [[ἔγχος]] ἀκαχμένον, οὐδὲ μεθίει Iliad. 21, 72; ἀκαχμένα δούρατ' ἔχοντες Versende Iliad. 12, 444. 17, 412; [[φάσγανον]] ὀξὺ χάλκεον, [[ἀμφοτέρωθεν]] ἀκαχμένον Od. 22, 80, πέλεκυν μέγαν, [[ἄρμενον]] ἐν παλάμῃσιν, χάλκεον, [[ἀμφοτέρωθεν]] ἀκαχμένον Od. 5, 235;– Nonn. D. 17, 232; [[θύρσος]] 14, 217. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0070.png Seite 70]] η, ον (ἀκή), gespitzt; Hom. [[ἔγχος]], ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῷ Versende Iliad. 10, 135. 14, 12. 15, 482 Od. 1, 99. 15, 551. 20, 127; τῇ δ' ἑτέρῃ ἔχεν [[ἔγχος]] ἀκαχμένον, οὐδὲ μεθίει Iliad. 21, 72; ἀκαχμένα δούρατ' ἔχοντες Versende Iliad. 12, 444. 17, 412; [[φάσγανον]] ὀξὺ χάλκεον, [[ἀμφοτέρωθεν]] ἀκαχμένον Od. 22, 80, πέλεκυν μέγαν, [[ἄρμενον]] ἐν παλάμῃσιν, χάλκεον, [[ἀμφοτέρωθεν]] ἀκαχμένον Od. 5, 235;– Nonn. D. 17, 232; [[θύρσος]] 14, 217. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀκαχμένος''': -η, -ον, Ὁμηρ. μετοχ. (ὡς ἐκ ῥήματος * ἄκω, ἴδε ἐν λ. ἀκὴ Ι), [[ὀξύς]], ὀξεῖαν ἔχων [[ἀκμήν]], ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ, Ἰλ. Ο. 482, Ὀδ. Α. 99, καὶ ἀλλ., πέλεκυν ... [[ἀμφοτέρωθεν]] ἀκ., Ὀδ. Ε. 235· [[φάσγανον]], Χ. 80. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:54, 5 August 2017
English (LSJ)
η, ον, Epic part. (cf. ἀκή A),
A sharp-edged, ἀ. ὀξέϊ χαλκῷ Il.15.482, Od.1.99, al.; πέλεκυν . . ἀμφοτέρωθεν ἀ. 5.235; φάσγανον 22.80. II armed, c. dat., γένος σκυλάκων κυνόδουσιν ἀ. Opp.C. 1.476, cf. 3.252.
German (Pape)
[Seite 70] η, ον (ἀκή), gespitzt; Hom. ἔγχος, ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῷ Versende Iliad. 10, 135. 14, 12. 15, 482 Od. 1, 99. 15, 551. 20, 127; τῇ δ' ἑτέρῃ ἔχεν ἔγχος ἀκαχμένον, οὐδὲ μεθίει Iliad. 21, 72; ἀκαχμένα δούρατ' ἔχοντες Versende Iliad. 12, 444. 17, 412; φάσγανον ὀξὺ χάλκεον, ἀμφοτέρωθεν ἀκαχμένον Od. 22, 80, πέλεκυν μέγαν, ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν, χάλκεον, ἀμφοτέρωθεν ἀκαχμένον Od. 5, 235;– Nonn. D. 17, 232; θύρσος 14, 217.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκαχμένος: -η, -ον, Ὁμηρ. μετοχ. (ὡς ἐκ ῥήματος * ἄκω, ἴδε ἐν λ. ἀκὴ Ι), ὀξύς, ὀξεῖαν ἔχων ἀκμήν, ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ, Ἰλ. Ο. 482, Ὀδ. Α. 99, καὶ ἀλλ., πέλεκυν ... ἀμφοτέρωθεν ἀκ., Ὀδ. Ε. 235· φάσγανον, Χ. 80.
