ἀλύσσω: Difference between revisions
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
(6_1) |
(Bailly1_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀλύσσω''': (ἴδε ἐν λ. [[ἀλύω]]) εἶμαι [[ἀνήσυχος]], εἶμαι ἐν θλίψει· ὁ ἐνεστ. μόνον ἐν Ἰλ. Χ. 70: ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ· μέλλ. ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν, θὰ ἀνησυχήσῃ καὶ θά..., Ἱππ. 589, 51: ὑπερσυντ. παθ. ἀλάλυκτο, = εἶχεν ἀνησυχήσῃ, Κόϊντ. Σμ. 14. 24. | |lstext='''ἀλύσσω''': (ἴδε ἐν λ. [[ἀλύω]]) εἶμαι [[ἀνήσυχος]], εἶμαι ἐν θλίψει· ὁ ἐνεστ. μόνον ἐν Ἰλ. Χ. 70: ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ· μέλλ. ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν, θὰ ἀνησυχήσῃ καὶ θά..., Ἱππ. 589, 51: ὑπερσυντ. παθ. ἀλάλυκτο, = εἶχεν ἀνησυχήσῃ, Κόϊντ. Σμ. 14. 24. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> [[ἀλύξω]];<br /><b>1</b> être agité, inquiet;<br /><b>2</b> être transporté de rage <i>en parl. de chiens</i>.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀλύσκω]] et [[ἀλύω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:40, 9 August 2017
English (LSJ)
fut.-ξω, v. infr., (ἀλύω)
A to be uneasy, restless, pres. only Il. 22.70 ἀ. περὶ θυμῷ: fut., ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν will be restless... Hp. Mul.1.2: plpf. Pass., κραδίη ἀλάλυκτο φόβῳ was disquieted, Q.S.14.24.
German (Pape)
[Seite 111] Hom. einmal, Iliad. 22, 70 von Hunden, οἵ κ' ἐμὸν αἷμα πιόντες, ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ, κείσοντ' ἐν προθύροισι; Scholl. Apoll. lex. Hom. 23, 19; nach Einigen = ἀδημονοῦντες, also verw. mit ἀλύω, ἀλεύω, ἀλύσκω, nach Anderen ἄγαν λυσσῶντες, sehr wüthend; jedenfalls bezieht sich ἀλύσσοντες nicht auf κείσονται, sondern auf πιόντες, in ihrer Wuth (oder Unruhe) trinken sie das Blut, dann liegen sie; – fut. ἀλύξει Hippocr., plusquampf. ἀλάλυκτο κραδίη Qu. Sm. 14, 24, das Herz war beunruhigt.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλύσσω: (ἴδε ἐν λ. ἀλύω) εἶμαι ἀνήσυχος, εἶμαι ἐν θλίψει· ὁ ἐνεστ. μόνον ἐν Ἰλ. Χ. 70: ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ· μέλλ. ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν, θὰ ἀνησυχήσῃ καὶ θά..., Ἱππ. 589, 51: ὑπερσυντ. παθ. ἀλάλυκτο, = εἶχεν ἀνησυχήσῃ, Κόϊντ. Σμ. 14. 24.
French (Bailly abrégé)
f. ἀλύξω;
1 être agité, inquiet;
2 être transporté de rage en parl. de chiens.
Étymologie: cf. ἀλύσκω et ἀλύω.