πω: Difference between revisions

From LSJ

καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer

Source
(6_23)
(sl1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πω''': Ἰων. κω, ἐγκλιτ. [[μόριον]], [[μέχρι]] τοῦδε, ἀκόμη, παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. ἀείποτε μετ’ ἀρνήσ., ὡς τὸ Λατ. -dum (non-dum), μεθ’ ἧς [[πολλάκις]] ἀποτελεῖ μίαν λέξιν [[οὔπω]], [[μήπω]], ἡ δὲ [[χρῆσις]] ἐπεκράτησε [[μετὰ]] [[ταῦτα]]· ἴδε [[οὔπω]], [[μήπω]], οὐδέπω, [[μηδέπω]], οὔτιπω, καὶ [[μάλιστα]]· τὸ [[πώποτε]]· - [[ἐνίοτε]] περεμβάλλεται ἄλλη τις [[λέξις]], οὐδ’ ἄρα πώ τι ᾔδεε Ἰλ. Ρ. 401, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 27. 512, Σοφ. Ο. Τ. 105, Τρ. 591, 1061, κτλ· μὴ ξυναλλάξαντά πω ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 1110. ΙΙ. μεθ’ Ὅμηρον [[ἐνίοτε]] κεῖται μετ’ ἐρωτήσεων, αἵτινες ὑπονοοῦσιν ἄρνησιν, ἢ ξυναλλάξας τί πω; - οὐχ [[ὥστε]] γ’ εἰπεῖν ἐν τάχει μνήμης ὕπο [[αὐτόθι]] 1130 [[πόλις]] ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε Θουκ. 3. 45· ἴδε ἐν λ. [[πώποτε]].
|lstext='''πω''': Ἰων. κω, ἐγκλιτ. [[μόριον]], [[μέχρι]] τοῦδε, ἀκόμη, παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. ἀείποτε μετ’ ἀρνήσ., ὡς τὸ Λατ. -dum (non-dum), μεθ’ ἧς [[πολλάκις]] ἀποτελεῖ μίαν λέξιν [[οὔπω]], [[μήπω]], ἡ δὲ [[χρῆσις]] ἐπεκράτησε [[μετὰ]] [[ταῦτα]]· ἴδε [[οὔπω]], [[μήπω]], οὐδέπω, [[μηδέπω]], οὔτιπω, καὶ [[μάλιστα]]· τὸ [[πώποτε]]· - [[ἐνίοτε]] περεμβάλλεται ἄλλη τις [[λέξις]], οὐδ’ ἄρα πώ τι ᾔδεε Ἰλ. Ρ. 401, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 27. 512, Σοφ. Ο. Τ. 105, Τρ. 591, 1061, κτλ· μὴ ξυναλλάξαντά πω ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 1110. ΙΙ. μεθ’ Ὅμηρον [[ἐνίοτε]] κεῖται μετ’ ἐρωτήσεων, αἵτινες ὑπονοοῦσιν ἄρνησιν, ἢ ξυναλλάξας τί πω; - οὐχ [[ὥστε]] γ’ εἰπεῖν ἐν τάχει μνήμης ὕπο [[αὐτόθι]] 1130 [[πόλις]] ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε Θουκ. 3. 45· ἴδε ἐν λ. [[πώποτε]].
}}
{{Slater
|sltr=<b>πω</b> c. neg.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>[[not]] [[yet]] [[σύμβολον]] δ' οὔ πώ [[τις]] ἐπιχθονίων πιστὸν εὖρεν (O. 12.7) ἁ [[Μοῖσα]] γὰρ οὐ [[φιλοκερδής]] πω τότ' ἦν οὐδ [[ἐργάτις]] (I. 2.6) [ἥβαν γὰρ [[οὐκ]] ἄπειρον ὑπὸ χόα (vel χεία) πω [[καλῶν]] δάμασεν (cod. contra metr.: ὑπὸ χείᾳ [[καλῶν]] Tricl., edd. plerique: [[fort]]. locus magis corruptus) (I. 8.70)]
}}
}}

Revision as of 12:21, 17 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πω Medium diacritics: πω Low diacritics: πω Capitals: ΠΩ
Transliteration A: Transliteration B: Transliteration C: po Beta Code: pw

English (LSJ)

Ion. κω, enclit. Particle,

   A up to this time, yet, in early Ep. always with a neg., with which it sts. forms one word, cf. οὔπω, μήπω, etc.; sts. a word is interposed, οὐδ' ἄρα πώ τι ᾔδεε Il.17.401; μὴ δή πω . . λυώμεθα . . ἵππους 23.7, cf. A.Pr.27,511, S.OT105, Tr.591,1061, etc.; μὴ συναλλάξαντά πω Id.OT1110.    II at all, with neg. in Ep., οὐδέ τί πω ἴδμεν (που Ar.Byz.) Il.1.124; οὔ πω τλήσομ' 3.306; μὴ δή πω χάζεσθε 15.426: after Hom. sts. with questions which imply a negative, ἢ ξυναλλάξας τί πω; S.OT1130 (v.l. που) ; πόλις ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε; has ever a city meditating revolt . .? Th. 3.45.

German (Pape)

[Seite 826] ion. κω, enklit. Partikel, noch, je, irgend; gewöhnlich bei Hom. u. Hes.; bei Pind. immer nach einer Negation, οὔπω, μήπω, οὐδέπω, μηδέπω, noch nicht, die oben angeführt sind, wie οὐπώποτε, οὐδεπώποτε. – Ohne Verneinung in Fragen, die nur ein anderer Ausdruck für eine Negation sind; Soph. O. R. 1130; πόλις ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε, welche irgend abtrünnige Stadt, Thuc. 3, 45. – Es ist ursprünglich dor. = που, und wurde nach den VLL. von den Doriern, bes. den Siciliern auch für πόθεν gebraucht; πῶ τις ὄνον ὠνασῆται; Sophron bei E. M., wovon soll man einen Esel kaufen? Vgl. πώμαλα.

Greek (Liddell-Scott)

πω: Ἰων. κω, ἐγκλιτ. μόριον, μέχρι τοῦδε, ἀκόμη, παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. ἀείποτε μετ’ ἀρνήσ., ὡς τὸ Λατ. -dum (non-dum), μεθ’ ἧς πολλάκις ἀποτελεῖ μίαν λέξιν οὔπω, μήπω, ἡ δὲ χρῆσις ἐπεκράτησε μετὰ ταῦτα· ἴδε οὔπω, μήπω, οὐδέπω, μηδέπω, οὔτιπω, καὶ μάλιστα· τὸ πώποτε· - ἐνίοτε περεμβάλλεται ἄλλη τις λέξις, οὐδ’ ἄρα πώ τι ᾔδεε Ἰλ. Ρ. 401, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 27. 512, Σοφ. Ο. Τ. 105, Τρ. 591, 1061, κτλ· μὴ ξυναλλάξαντά πω ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 1110. ΙΙ. μεθ’ Ὅμηρον ἐνίοτε κεῖται μετ’ ἐρωτήσεων, αἵτινες ὑπονοοῦσιν ἄρνησιν, ἢ ξυναλλάξας τί πω; - οὐχ ὥστε γ’ εἰπεῖν ἐν τάχει μνήμης ὕπο αὐτόθι 1130 πόλις ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε Θουκ. 3. 45· ἴδε ἐν λ. πώποτε.

English (Slater)

πω c. neg.,
   1not yet σύμβολον δ' οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν εὖρεν (O. 12.7) ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής πω τότ' ἦν οὐδ ἐργάτις (I. 2.6) [ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χόα (vel χεία) πω καλῶν δάμασεν (cod. contra metr.: ὑπὸ χείᾳ καλῶν Tricl., edd. plerique: fort. locus magis corruptus) (I. 8.70)]