τεκμήριον: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''τεκμήριον''': τό, ([[τεκμαίρομαι]]) ὡς τὸ [[τέκμαρ]] ΙΙ (πρβλ. Ἀριστ. Ρητορ. 1. 2, 17), βέβαιον [[σημεῖον]] ἢ [[ἀπόδειξις]], Ἡρόδ. 2. 13., 9. 100, καὶ Ἀττ.· τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων Αἰσχύλ. Ἀγ. 1366· καὶ μὴν στίβοι γε, δεύτερον τεκμ ὁ αὐτ. ἐν Χο. 205· θανόντος πίστ’ ἔχων τεκμήρια Σοφ. Ἠλ. 744· ἐμφανῆ τ. [[αὐτόθι]] 1109· ἀσφαλὲς τ. Εὐριπ. Ρῆσ. 94· ― παρὰ τοῖς Ἰατροῖς, βέβαιον [[σύμπτωμα]], Ἱππ. 46. 45. κλπ. ΙΙ. βεβαία [[ἀπόδειξις]] ([[κυρίως]] συλλογιστική, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἀπ’ εὐθείας μαρτυρίαν, Ἰσαῖ. 47. 33., 69. 18), Αἰσχύλ. Εὐμ. 485, καὶ [[συχν]]. παρὰ Πλάτ., κλπ.· ἀντίθετον τῷ [[εἰκός]], Ἀλκίφρων 120. 18· [[ἀλλά]], οὐκ εἰκότα τεκμήρια ὁ αὐτ. 128. 14· τ. δίκαιον ὁ αὐτ. 112. 32· τ. τινος, [[ἀπόδειξις]] [[περί]] τινος πράγματος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 662, Ἀριστοφ. Ὄρν. 482, κλπ.· σπανίως ἐπὶ προσώπου, τ. δὲ τοῦδε τὸν Ὅμηρον λαβὲ Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 11· ― [[ὡσαύτως]], τ. περὶ τῶν μελλόντων Ἀνδοκ. 23. 39, πρβλ. Ἡρόδ. 2. 13, Πλάτ. Θεαίτ. 185Β· ― τ. τινος διδόναι, παρέχεσθαι Αἰσχύλ. Πρ. 826, Ξεν. Ἀγησ. 6, 1· λέγειν Αἰσχύλ. Εὐμ. 447· δεικνύναι, ἐπιδεικνύναι, ἀποδεικνύναι [[αὐτόθι]] 662, Ἱκέτ. 54, Πλάτ. Θεαίτ. 158Β· ἀποφαίνειν ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. Μείζ. 283Α· ἔχειν Αἰσχύλ. Ἱκ. 271. 2) παρ’ Ἀττικ. [[συχνάκις]] εὑρίσκομεν [[τεκμήριον]] δὲ ὡς ἀναξάρτητον πρότασιν, ἡ δὲ [[ἀπόδειξις]] τούτου [[εἶναι]] (τὸ ἑξῆς), π.χ. Οουκ. 2. 39, πρβλ. Wolf. εἰς Δημ. Λεπτ. 459. 28· πληρέστερον: τ. δέ μοι τούτου τόδε· αἱ μὲν γὰρ φαίνονται Ἡρόδ. 2. 58· τ. δὲ τούτου καὶ τόδε· παρὰ μὲν Κύρου Ξεν. Ἀν. 1. 9, 29· οὕτω, χρῆσθαι τεκμηρίῳ ὅτι... (διὰ τοῦ ὅτι εἰσάγεται ὁ [[λόγος]], ἡ [[αἰτία]], οὐχὶ τὸ [[πρᾶγμα]]), Ἀνδοκ. 4. 25, Λυσί. 184. 29, πρβλ. [[σημεῖον]] ΙΙ. 2. 3) ἐν τῇ Λογικῇ τοῦ Ἀριστοτέλους, βεβαία, [[ἀναντίρρητος]] [[ἀπόδειξις]], ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ μὴ βεβαιωτικὰ [[σημεῖον]] καὶ [[εἰκός]], ἴδε Ἀναλυτ. Πρότ. 2. 27, 7, Ρητορ. 1. 2, 16., 2. 25, 8 κἑξ.

}}