ἀδιάλειπτος: Difference between revisions
ὑμῖν ἔξεστι εὐδαίμοσι γενέσθαι → to you it is permitted to be joyful, it is permitted to be happy, it is permitted to be fortunate, vobis licet esse beatis
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />non interrompu, incessant.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαλείπω]]. | |btext=ος, ον :<br />non interrompu, incessant.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαλείπω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no cesa]], [[incesante]], [[constante]], [[ἀλλοίωσις]] Ti.Locr.98e, ὀδύνη <i>Ep.Rom</i>.9.2, κίνησις Aristeas 86, στεφανῶσαι θαλλοῦ στεφάνωι ἐφ' ᾗ ἔσχηκεν πρὸς τὴν σύνοδον ἀδιαλείπτῳ φιλοτιμίᾳ <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1343.35 (I a.C.), cf. <i>ICr</i>.1.18.55.10 (Lito II d.C.), ἀ. εὐφημία Plu.2.121e, ἀδιάλειπτον εἶναι τῷ ζῴῳ τὴν [[ἑαυτοῦ]] συναίσθησιν ἐπελθεῖν Hierocl.p.19.55, ἡ τοῦ χρόνου ἀ. φορά M.Ant.6.15, πυρετός ... ἀπ' ἀρχῆς [[ἄχρι]] τέλους ἀδιάλεπτος (<i>sic</i>) Pall.<i>Febr</i>.15<br /><b class="num">•</b>en uso adverb. τὰ κακὰ ἀδιάλειπτον ἔχει Sch.S.<i>OT</i> 198P.<br /><b class="num">2</b> [[que no falta]] ἀδιάλειπτον ἔχειν τὸ ὕδωρ Herm.<i>Sim</i>.2.8<br /><b class="num">•</b>[[que no carece de nada]] ἵνα ἀ. γένηται ἐν τῇ ζωῇ [[αὐτοῦ]] para que no le falte nada en su vida</i> Herm.<i>Sim</i>.2.6.<br /><b class="num">3</b> [[sin merma]], [[sin pérdidas]] μεταπαραδιδόναι τῷ μεθ' ἑαυτὸν ἱερεῖ ζωφυτοῦν καὶ ἀδιάλιπτον τὸ [[ἄλσος]] <i>IStratonikeia</i> 513.34 (Lagina III d.C.).<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[incesantemente]], [[ininterrumpidamente]] Metrod.<i>Herc</i>.831.8, Polem.Hist.30, Posidon.67, LXX 1<i>Ma</i>.12.11, <i>Ep.Rom</i>.1.9, <i>PLond</i>.1166.6 (I d.C.), Aristeas 92, Corn.<i>ND</i> 1, νικᾶν ταῖς μάχαις ἀ. Plb.9.3.8, λε[ι] τουργήσαντι ἀ. <i>RECAM</i> 2.178 (imper.), ἀ. θέντα τὸ [[ἔλαιον]] ἡμέρας τε καὶ νυκτός <i>IM</i> 163.7 (I d.C.), cf. <i>CRIA</i> 172.6 (Sebastópolis II d.C.), <i>IStratonikeia</i> 16.11 (Panamara II/III d.C.), τὸ χωρίον ποτίσαι ἀ. χειμῶνι τε καὶ θέρει <i>PMasp</i>.104.9 (VI d.C.), παραμεῖναι <i>SB</i> 10944.12 (VI d.C.), εἰ δὲ θέλεις ἀ. ἔχειν ῥόδα <i>Gp</i>.11.18.1. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:47, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A unintermitting, incessant, Ti. Locr.98e, Ep.Rom.9.2, Hierocl.p.19.55A., Plu.2.121e, M.Ant.6.15. Adv. -τως Metrod.Herc.831.8, Polem.Hist.30, Plb.9.3.8, Posidon.25, LXX 1 Ma.12.11, Ep.Rom.1.9, PLond.3.1166.6 (i A.D.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀδιάλειπτος: -ον, ὁ ἄνευ διαλειμμάτων ἀδιάκοπος, Τιμ. Λοκρ. 98Ε, Ἐπ. πρὸς Ρωμ. θ΄, 2., Τιμ. Β΄ α΄, 3. - Ἐπίρρ. -τως, Πολύβ. 9. 3, 8, Ἐπ. πρὸς Ρωμ. α΄, 9, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non interrompu, incessant.
Étymologie: ἀ, διαλείπω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no cesa, incesante, constante, ἀλλοίωσις Ti.Locr.98e, ὀδύνη Ep.Rom.9.2, κίνησις Aristeas 86, στεφανῶσαι θαλλοῦ στεφάνωι ἐφ' ᾗ ἔσχηκεν πρὸς τὴν σύνοδον ἀδιαλείπτῳ φιλοτιμίᾳ IG 22.1343.35 (I a.C.), cf. ICr.1.18.55.10 (Lito II d.C.), ἀ. εὐφημία Plu.2.121e, ἀδιάλειπτον εἶναι τῷ ζῴῳ τὴν ἑαυτοῦ συναίσθησιν ἐπελθεῖν Hierocl.p.19.55, ἡ τοῦ χρόνου ἀ. φορά M.Ant.6.15, πυρετός ... ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἀδιάλεπτος (sic) Pall.Febr.15
•en uso adverb. τὰ κακὰ ἀδιάλειπτον ἔχει Sch.S.OT 198P.
2 que no falta ἀδιάλειπτον ἔχειν τὸ ὕδωρ Herm.Sim.2.8
•que no carece de nada ἵνα ἀ. γένηται ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ para que no le falte nada en su vida Herm.Sim.2.6.
3 sin merma, sin pérdidas μεταπαραδιδόναι τῷ μεθ' ἑαυτὸν ἱερεῖ ζωφυτοῦν καὶ ἀδιάλιπτον τὸ ἄλσος IStratonikeia 513.34 (Lagina III d.C.).
II adv. -ως incesantemente, ininterrumpidamente Metrod.Herc.831.8, Polem.Hist.30, Posidon.67, LXX 1Ma.12.11, Ep.Rom.1.9, PLond.1166.6 (I d.C.), Aristeas 92, Corn.ND 1, νικᾶν ταῖς μάχαις ἀ. Plb.9.3.8, λε[ι] τουργήσαντι ἀ. RECAM 2.178 (imper.), ἀ. θέντα τὸ ἔλαιον ἡμέρας τε καὶ νυκτός IM 163.7 (I d.C.), cf. CRIA 172.6 (Sebastópolis II d.C.), IStratonikeia 16.11 (Panamara II/III d.C.), τὸ χωρίον ποτίσαι ἀ. χειμῶνι τε καὶ θέρει PMasp.104.9 (VI d.C.), παραμεῖναι SB 10944.12 (VI d.C.), εἰ δὲ θέλεις ἀ. ἔχειν ῥόδα Gp.11.18.1.
