ἀλύσσω: Difference between revisions

From LSJ

Ῥῦσέ με δεινῶν νοσημάτων, ἱερώτατε, ἱερωσύνην συναρμόσας ἐν χαρᾷ και ἐπιστήμης τὸ πολύτιμον κεφάλαιον → Deliver me from grievous afflictions, most holy one, joining sanctity together in joy with the precious fountainhead of knowledge

Source
(Bailly1_1)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>f.</i> [[ἀλύξω]];<br /><b>1</b> être agité, inquiet;<br /><b>2</b> être transporté de rage <i>en parl. de chiens</i>.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀλύσκω]] et [[ἀλύω]].
|btext=<i>f.</i> [[ἀλύξω]];<br /><b>1</b> être agité, inquiet;<br /><b>2</b> être transporté de rage <i>en parl. de chiens</i>.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀλύσκω]] et [[ἀλύω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[ἀλύω]]): be frenizied, of dogs [[after]] tasting [[blood]], Il. 22.70†.
}}
}}

Revision as of 15:23, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀλύσσω Medium diacritics: ἀλύσσω Low diacritics: αλύσσω Capitals: ΑΛΥΣΣΩ
Transliteration A: alýssō Transliteration B: alyssō Transliteration C: alysso Beta Code: a)lu/ssw

English (LSJ)

fut.-ξω, v. infr., (ἀλύω)

   A to be uneasy, restless, pres. only Il. 22.70 ἀ. περὶ θυμῷ: fut., ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν will be restless... Hp. Mul.1.2: plpf. Pass., κραδίη ἀλάλυκτο φόβῳ was disquieted, Q.S.14.24.

German (Pape)

[Seite 111] Hom. einmal, Iliad. 22, 70 von Hunden, οἵ κ' ἐμὸν αἷμα πιόντες, ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ, κείσοντ' ἐν προθύροισι; Scholl. Apoll. lex. Hom. 23, 19; nach Einigen = ἀδημονοῦντες, also verw. mit ἀλύω, ἀλεύω, ἀλύσκω, nach Anderen ἄγαν λυσσῶντες, sehr wüthend; jedenfalls bezieht sich ἀλύσσοντες nicht auf κείσονται, sondern auf πιόντες, in ihrer Wuth (oder Unruhe) trinken sie das Blut, dann liegen sie; – fut. ἀλύξει Hippocr., plusquampf. ἀλάλυκτο κραδίη Qu. Sm. 14, 24, das Herz war beunruhigt.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλύσσω: (ἴδε ἐν λ. ἀλύω) εἶμαι ἀνήσυχος, εἶμαι ἐν θλίψει· ὁ ἐνεστ. μόνον ἐν Ἰλ. Χ. 70: ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ· μέλλ. ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑαυτήν, θὰ ἀνησυχήσῃ καὶ θά..., Ἱππ. 589, 51: ὑπερσυντ. παθ. ἀλάλυκτο, = εἶχεν ἀνησυχήσῃ, Κόϊντ. Σμ. 14. 24.

French (Bailly abrégé)

f. ἀλύξω;
1 être agité, inquiet;
2 être transporté de rage en parl. de chiens.
Étymologie: cf. ἀλύσκω et ἀλύω.

English (Autenrieth)

(ἀλύω): be frenizied, of dogs after tasting blood, Il. 22.70†.