σύγκλυς: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(Bailly1_4) |
(39) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=υδος (ὁ, ἡ, τό)<br />balayé de tous côtés par les flots ; <i>en parl. de pers.</i> qui forme un ramassis.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[κλύζω]]. | |btext=υδος (ὁ, ἡ, τό)<br />balayé de tous côtés par les flots ; <i>en parl. de pers.</i> qui forme un ramassis.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[κλύζω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και αττ. τ. ξύγκλυς» -υδος, ὁ, ἡ, και, [[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>, τ. ουδ. πληθ. τὰ σύγκλυδα, Α<br /><b>1.</b> αυτός που τον κατέκλυσαν από [[παντού]] τα κύματα<br /><b>2.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον όχλο, στον συρφετό («συγκλύδων καὶ μιγάδων ἠθών ἀνάπλεοι», Φίλ.)<br /><b>3.</b> (για ήχο) συγκεχυμένος, μπερδεμένος<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> «ξύγκλυδες ἄνθρωποι» και «[[σύγκλυς]] [[ὅμιλος]]» και, [[απλώς]], «σύγκλυδες» — [[σύνολο]] ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν σε έναν [[τόπο]] τυχαία, [[πλήθος]] ανθρώπων κατώτατου φυράματος, όχλος, [[συρφετός]]<br /><b>5.</b> (<b>το ουδ. πληθ.</b>) <i>τὰ σύγκλυδα</i> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «συγκεχυμένα».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> θ. <i>κλυδ</i>-<i>ς</i> του [[κλύζω]] (<b>πρβλ.</b> <i>κλύδ</i>-<i>ωνας</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:33, 29 September 2017
English (LSJ)
ῠδος, ὁ, ἡ,
A washed together by the waves; but only metaph., ξύγκλυδες ἄνθρωποι promiscuous crowd, mob, rabble, Th.7.5; σύγκλυδες alone, Pl.R.569a, Str.4.2.1, etc.; σ. ὅμιλος Plu.Mar.45: with neut. Subst., συγκλύδων καὶ μιγάδων ἠθῶν ἀνάπλεοι Ph.2.312: Hsch. cites a neut. pl. σύγκλυδα.
German (Pape)
[Seite 968] υδος, ὁ, ἡ, auch σύγκλυδος, zusammengespült, eigtl. von den Wellen, übh. durch den Zufall zusammengebracht, ἄνθρωποι σύγκλυδες, zufällig zusammengelaufener Menschenhaufe, Gesindel, Thuc. 7, 5 Plat. Rep. VIII, 569 a Ax. 369 a u. Sp., wie Luc. Alex. 16 Hdn. 7, 7, 1.
Greek (Liddell-Scott)
σύγκλῠς: ῠδος, ὁ, ἡ, συγκεκλυσμένος ὑπὸ τῶν κυμάτων˙ ἀλλ’ ἐν χρήσει μόνον μεταφορ., ἄνθρωποι σύγκλυδες, ἀνάμικτον πλῆθος ἀνθρώπων τοῦ κατωτάτου φυράματος, χυδαῖος ὄχλος, Λατ. colluvies hominum, Θουκ. 7. 5˙ οὕτω μόνον σύγκλυδες, Πλάτ. Πολ. 569Α, Στράβ. 190, κτλ.˙ σ. ὅμιλος Πλουτάρχ. Μάρ. 45˙ ― ὡσαύτως μετ’ οὐδ. οὐσιαστ., συγκλύδων καὶ μιγάδων ἠθῶν ἀνάπλεοι Φίλων 2. 312˙ οὕτω, σ. στράτευμα, ἐκ διορθώσεως ἀντὶ σύγκληταν παρὰ τῷ Ψευδο-Εὐριπ. Ι. Α. 301˙ ― ὡσαύτως σύγκλῠδος, ον, Κλήμ. Ἀλ. 796 (ἂν μὴ τὸ συγκλύδου θεωρηθῇ ὡς ἡμαρτημένον ἀντὶ σύγκλυδος)˙ καὶ ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει οὐδ. πληθ. σύγκλυδα, ὃ ἑρμηνεύει: «συγκεχυμένα». ― Πρβλ. Dorv. Charit. σ. 612, καὶ ἴδε ἐν λ. σύνηλυς.
French (Bailly abrégé)
υδος (ὁ, ἡ, τό)
balayé de tous côtés par les flots ; en parl. de pers. qui forme un ramassis.
Étymologie: σύν, κλύζω.
Greek Monolingual
και αττ. τ. ξύγκλυς» -υδος, ὁ, ἡ, και, κατά τον Ησύχ., τ. ουδ. πληθ. τὰ σύγκλυδα, Α
1. αυτός που τον κατέκλυσαν από παντού τα κύματα
2. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον όχλο, στον συρφετό («συγκλύδων καὶ μιγάδων ἠθών ἀνάπλεοι», Φίλ.)
3. (για ήχο) συγκεχυμένος, μπερδεμένος
4. φρ. «ξύγκλυδες ἄνθρωποι» και «σύγκλυς ὅμιλος» και, απλώς, «σύγκλυδες» — σύνολο ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν σε έναν τόπο τυχαία, πλήθος ανθρώπων κατώτατου φυράματος, όχλος, συρφετός
5. (το ουδ. πληθ.) τὰ σύγκλυδα (κατά τον Ησύχ.) «συγκεχυμένα».
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + θ. κλυδ-ς του κλύζω (πρβλ. κλύδ-ωνας)].
