μύλος: Difference between revisions
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
(Bailly1_3) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>ου (ὁ) :<br /><b>1</b> meule, moulin;<br /><b>2</b> pierre meulière;<br /><b>3</b> dent molaire;<br /><b>4</b> maladie de femme.<br />'''Étymologie:''' [[μύλη]].<br /><span class="bld">2</span>ου (ὁ) :<br /><i>c.</i> [[μύλλος]]. | |btext=<span class="bld">1</span>ου (ὁ) :<br /><b>1</b> meule, moulin;<br /><b>2</b> pierre meulière;<br /><b>3</b> dent molaire;<br /><b>4</b> maladie de femme.<br />'''Étymologie:''' [[μύλη]].<br /><span class="bld">2</span>ου (ὁ) :<br /><i>c.</i> [[μύλλος]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=[[probably]] [[ultimately]] from the [[base]] of [[μόλις]] ([[through]] the [[idea]] of [[hardship]]); a "[[mill]]", i.e. (by [[implication]]), a grinder (millstone): millstone. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:49, 25 August 2017
English (LSJ)
[ῠ], ὁ,
A = μύλη, mill, LXXEx.11.5, Plu.2.549d, 830d; μ. καβαλλαρικὸς ἐν λίθοις, μ. ὀνικός, μ. ὑδραλετικός, Edict.Diocl.15.52,53, 54. 2 millstone, PCair. Zen.355.84 (dub., iii B. C.), AP11.253 (Lucill.); γυνὴ ἔρριψε κλάσμα μύλου LXX 2 Ki.11.21; μ. ὀνικός En. Matt.18.6, Ev.Marc.9.42; μύλους σφυρηλάτους ἀργυροῦς Str.4.1.13: metaph., ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά App.Prov.4.48: generally, stone, Hp.Steril.241. 3 grinder, molar, Artem.1.31. II poet. for μύλλος (q.v.), Opp.H.1.130. III = μύλη IV, Sor.2.36, Erot. s.v. ἐμυλώθη, Hsch.
German (Pape)
[Seite 217] ὁ, = μύλη, die Mühle; D. Sic. 3, 13; sprichwörtlich ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά, Paroem. App. IV, 48, von später, aber sicher eintretender Strafe; vgl. Plut. de S. N. V. 3; auch der Mühlstein, Sp.; der Backenzahn, Artemid. 1, 31. – S. auch μύλλος.
Greek (Liddell-Scott)
μύλος: ὁ, = μύλη, ὡς καὶ νῦν, μύλος, Πλούτ. 2. 549E, 530D, κτλ. 2) «μυλόπετρα», Λατ. lapis molaris, Ἀνθ. Π. 11. 253· μ. ὀνικὸς Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιη΄, 6, Λουκ. ιζ΄, 2· μύλους σφυρηλάτους ἀργυροῦς Στράβ. 188· - παροιμ., ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά, «ἐπὶ τῶν ὀψιαίτατα καὶ βραδέως παρεχόντων δίκην ὧν ἐπλημμέλησαν» Παροιμιογράφ. σ. 154 Gaisf., πρβλ. Πλούτ. 549E. 3) μυλίτης ὀδοὺς, τραπεζίτης, Λατ. dens molaris, Ἀρτεμίδ. 1. 31. ΙΙ. ποιητ. ἀντὶ τοῦ μύλλος, ὃ ἴδε. ΙΙΙ. = μύλη IV, Μοσχίων. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μύλος· σάρξ, ἣν αἱ κυοφοροῦσαι ἀντ’ ἐμβρύων φέρουσιν». [ῠ, πλὴν ἐν Χρησμ. Σιβ. 8. 14.]
French (Bailly abrégé)
1ου (ὁ) :
1 meule, moulin;
2 pierre meulière;
3 dent molaire;
4 maladie de femme.
Étymologie: μύλη.
2ου (ὁ) :
c. μύλλος.
English (Strong)
probably ultimately from the base of μόλις (through the idea of hardship); a "mill", i.e. (by implication), a grinder (millstone): millstone.
