praesagitio: Difference between revisions
From LSJ
(6_13) |
(D_7) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>praesāgītĭo</b>: ōnis, f. [[praesagio]],<br /><b>I</b> a [[presentiment]], [[foreboding]], the [[faculty]] of divining or presaging ([[class]].; cf.: [[praedictio]], [[divinatio]], [[praesagium]], [[praesensio]]): inest in animis [[praesagitio]] [[extrinsecus]] injecta, [[atque]] inclusa [[divinitus]], Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: [[praesagitio]] dicta, [[quod]] praesagire est [[acute]] sentire. Unde sagae dictae [[anus]], quae [[multa]] sciunt, et sagaces [[canes]], qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll. | |lshtext=<b>praesāgītĭo</b>: ōnis, f. [[praesagio]],<br /><b>I</b> a [[presentiment]], [[foreboding]], the [[faculty]] of divining or presaging ([[class]].; cf.: [[praedictio]], [[divinatio]], [[praesagium]], [[praesensio]]): inest in animis [[praesagitio]] [[extrinsecus]] injecta, [[atque]] inclusa [[divinitus]], Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: [[praesagitio]] dicta, [[quod]] praesagire est [[acute]] sentire. Unde sagae dictae [[anus]], quae [[multa]] sciunt, et sagaces [[canes]], qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll. | ||
}} | |||
{{Gaffiot | |||
|gf=<b>præsāgītĭō</b>, ōnis, f., pressentiment : Cic. Div. 1, 66 ; [[divina]] Cic. Div. 1, 123, la voix de mon génie [c’[[est]] Socrate qui parle]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:01, 14 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
praesāgītĭo: ōnis, f. praesagio,
I a presentiment, foreboding, the faculty of divining or presaging (class.; cf.: praedictio, divinatio, praesagium, praesensio): inest in animis praesagitio extrinsecus injecta, atque inclusa divinitus, Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: praesagitio dicta, quod praesagire est acute sentire. Unde sagae dictae anus, quae multa sciunt, et sagaces canes, qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præsāgītĭō, ōnis, f., pressentiment : Cic. Div. 1, 66 ; divina Cic. Div. 1, 123, la voix de mon génie [c’est Socrate qui parle].
