ὀρέστερος: Difference between revisions
ἀμβλύς εἰμι καὶ κατηρτυκὼς κακῶν → I'm jaded and with much experience of evils
(Autenrieth) |
(29) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[ὄρος]], cf. [[ἀγρότερος]]): of the mountains, [[mountain]]-, [[dragon]], wolves, Il. 22.93, Od. 10.212. | |auten=([[ὄρος]], cf. [[ἀγρότερος]]): of the mountains, [[mountain]]-, [[dragon]], wolves, Il. 22.93, Od. 10.212. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀρέστερος]], -έρα, -ον (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) (συν. για τους δράκοντες, τους λύκους και τους λέοντες) [[ορεινός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ὀρεσ</i>- (<b>βλ. λ.</b> <i>όρος</i> [II]) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τερος</i> (<b>πρβλ.</b> [[ἀγρότερος]] <span style="color: red;"><</span> [[ἀγρός]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 29 September 2017
English (LSJ)
α, ον, poet. for ὀρεινός, epith. of a snake, Il.22.93 ; of wolves and lions, Od.10.212 ;
A ὀρεστέρα παμβῶτι γᾶ S.Ph.391 (lyr.); παρθένος E.Tr.551 (lyr.); ἀγρευτῆρες Opp.H.4.586. (Posit. Adj. formed from ὄρος (τό), opp. ἀγρότερος from ἀγρός.)
German (Pape)
[Seite 373] poet. = ὀρεινός (kein compar., wie Philoxen. beim E. M. es, von ὀρήεις, für ὀρηέστερος erklärt); Beiwort des Drachen, Il. 22, 93, der Wölfe u. der Löwen, Od. 10, 212; ὀρεστέρα παμβῶτι γᾶ, Soph. Phil. 391, Rhea; ὄρειος θήρ, Eur. Hec. 1058; λέων, Bacch. 1139; κάπροι, Or. 1460.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρέστερος: -α, -ον, ποιητ. ἀντὶ ὀρεινός, ἐπίθ. τοῦ δράκοντος, Ἰλ. Χ. 93· λύκων καὶ λεόντων, Ὀδ. Κ. 212, κλ.· ὀρεστέρα παμβῶτι γᾶ Σοφ. Φιλ. 391· παρθένος Εὐρ. Τρῳ. 551· ἀγρευτῆρες Ὀππ. Ἁλ. 4. 586. (Θετ. ἐπίθ. σχηματισθὲν ἐκ τοῦ ὄρος (τὸ) ὡς τὸ ἀγρότερος ἐκ τοῦ ἀγρός, οὐχὶ συγκρ., ὡς νομίζουσιν οἱ γραμματικοὶ παρὰ τῷ Μεγ. Ἐτυμολ. 807. 12).
French (Bailly abrégé)
α, ον :
c. ὀρεινός.
English (Autenrieth)
(ὄρος, cf. ἀγρότερος): of the mountains, mountain-, dragon, wolves, Il. 22.93, Od. 10.212.
Greek Monolingual
ὀρέστερος, -έρα, -ον (Α)
(ποιητ. τ.) (συν. για τους δράκοντες, τους λύκους και τους λέοντες) ορεινός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρεσ- (βλ. λ. όρος [II]) + επίθημα -τερος (πρβλ. ἀγρότερος < ἀγρός)].
