κενεός: Difference between revisions
μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι, ἀλλὰ φίλοισι καλλείποιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς → may death not come to me without tears, but when I die may I leave my friends with sorrow and lamentation
(SL_1) |
(20) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[κενεός]], [[κεινός]] (-εάν, -εάν, -εᾶν; -εῶν, -εά: [[κεινός]] codd.) <br /> <b>1</b> [[empty]], met., ineffectual οὐ χθόνα ταράσσοντες κενεὰν παρὰ δίαιταν (O. 2.65) φθονερὰ δ' [[ἄλλος]] ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει [[χαμαὶ]] πετοῖσαν (N. 4.40) κενεᾶν δ' ἐλπίδων χαῦνον [[τέλος]] (N. 8.45) c. intern. acc., κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν [[with]] [[empty]] [[aspiration]] (O. 10.93) χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά in [[vain]] (P. 2.61) of pers. οὔ μιν διώξω· κεινὸς [[εἴην]] ( [[foolish]]. κενεὸς coni. Schr., cf. Schwyz., 1. 472) (O. 3.45) frag. ]ψυχαν κενεῶ[ν] εμε[ fr. 140a. 55 (29). | |sltr=[[κενεός]], [[κεινός]] (-εάν, -εάν, -εᾶν; -εῶν, -εά: [[κεινός]] codd.) <br /> <b>1</b> [[empty]], met., ineffectual οὐ χθόνα ταράσσοντες κενεὰν παρὰ δίαιταν (O. 2.65) φθονερὰ δ' [[ἄλλος]] ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει [[χαμαὶ]] πετοῖσαν (N. 4.40) κενεᾶν δ' ἐλπίδων χαῦνον [[τέλος]] (N. 8.45) c. intern. acc., κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν [[with]] [[empty]] [[aspiration]] (O. 10.93) χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά in [[vain]] (P. 2.61) of pers. οὔ μιν διώξω· κεινὸς [[εἴην]] ( [[foolish]]. κενεὸς coni. Schr., cf. Schwyz., 1. 472) (O. 3.45) frag. ]ψυχαν κενεῶ[ν] εμε[ fr. 140a. 55 (29). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κενεός]], -ή, -όν (ιων. και δωρ. τ.) <b>βλ.</b> [[κενός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:40, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν, Ep., Ion., and Dor.for κενός (q.v.).
German (Pape)
[Seite 1416] ion. u. p. = κενός, w. m. s.
Greek (Liddell-Scott)
κενεός: -ή, -όν, Ἐπ. ἀντὶ τοῦ κενός, ὁ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
ion. et épq. c. κενός.
English (Autenrieth)
empty; met., vain, idle, εὔγματα, Od. 22.249.
see κενός.
English (Slater)
κενεός, κεινός (-εάν, -εάν, -εᾶν; -εῶν, -εά: κεινός codd.)
1 empty, met., ineffectual οὐ χθόνα ταράσσοντες κενεὰν παρὰ δίαιταν (O. 2.65) φθονερὰ δ' ἄλλος ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει χαμαὶ πετοῖσαν (N. 4.40) κενεᾶν δ' ἐλπίδων χαῦνον τέλος (N. 8.45) c. intern. acc., κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν with empty aspiration (O. 10.93) χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά in vain (P. 2.61) of pers. οὔ μιν διώξω· κεινὸς εἴην ( foolish. κενεὸς coni. Schr., cf. Schwyz., 1. 472) (O. 3.45) frag. ]ψυχαν κενεῶ[ν] εμε[ fr. 140a. 55 (29).
