ἀπαραλόγιστος: Difference between revisions
Θησαυρός ἐστι τῶν κακῶν κακὴ γυνή → Ingens mali thesaurus est mulier mala → Ein Schatz an allem Schlechten ist ein schlechtes Weib
(big3_5) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no puede ser engañado]] πῶς ἂν ἀ. εἴη; ¿cómo podría no ser engañado?</i> Aristeas 275, del daimon particular, Arr.<i>Epict</i>.1.14.12, τὸ θεῖον Aesop.36.3, de Dios <i>Const.App</i>.8.11.6, τῶν καθηκόντων ... τήρησις Hierocl.<i>in CA</i> 10.22.<br /><b class="num">2</b> [[que no se equivoca]], [[infalible]] [[ἀπαραλόγιστος]] ἡ τοῦ θεοῦ ψῆφος εἰς τὸ δικαιότατον κρῖμα Clem.Al.<i>Strom</i>.7.3.20, [[δικαστής]] Basil.M.31.296B.<br /><b class="num">II</b> [[no engañoso]] Hsch.s.u. ἀπαράσημον.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως [[sin posibilidad de error]] Ruf. en Orib.45.30.55, <i>Const.App</i>.2.25.13. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no puede ser engañado]] πῶς ἂν ἀ. εἴη; ¿cómo podría no ser engañado?</i> Aristeas 275, del daimon particular, Arr.<i>Epict</i>.1.14.12, τὸ θεῖον Aesop.36.3, de Dios <i>Const.App</i>.8.11.6, τῶν καθηκόντων ... τήρησις Hierocl.<i>in CA</i> 10.22.<br /><b class="num">2</b> [[que no se equivoca]], [[infalible]] [[ἀπαραλόγιστος]] ἡ τοῦ θεοῦ ψῆφος εἰς τὸ δικαιότατον κρῖμα Clem.Al.<i>Strom</i>.7.3.20, [[δικαστής]] Basil.M.31.296B.<br /><b class="num">II</b> [[no engañoso]] Hsch.s.u. ἀπαράσημον.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως [[sin posibilidad de error]] Ruf. en Orib.45.30.55, <i>Const.App</i>.2.25.13. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀπαραλόγιστος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν μπορεί να τον εξαπατήσει [[κάποιος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:56, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A not to be deceived, τῶν καθηκόντων τήρησις Hierocl.in CA10p.437M.; not liable to error, Nicom.Harm.6. Adv. -τως undoubtedly, Ruf. ap. Orib.45.30.55. II Act., not deceiving, Hsch. s.v. ἀπαράσημον.
German (Pape)
[Seite 279] nicht zu täuschen, Aesop. 16; nicht täuschend, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαραλόγιστος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ἀπατήσῃ, Ἰαμβλ. βίος Πυθ. 115. ― Ἐπίρρ. -τως Ἀποστ. Διατ. 2. 25, σ. 240, 31. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ἀπατῶν, Κύριλλ. 98D, «ἀπαραλόγιστον· ἀψευδές, ἀληθὲς» Ἡσύχ.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no puede ser engañado πῶς ἂν ἀ. εἴη; ¿cómo podría no ser engañado? Aristeas 275, del daimon particular, Arr.Epict.1.14.12, τὸ θεῖον Aesop.36.3, de Dios Const.App.8.11.6, τῶν καθηκόντων ... τήρησις Hierocl.in CA 10.22.
2 que no se equivoca, infalible ἀπαραλόγιστος ἡ τοῦ θεοῦ ψῆφος εἰς τὸ δικαιότατον κρῖμα Clem.Al.Strom.7.3.20, δικαστής Basil.M.31.296B.
II no engañoso Hsch.s.u. ἀπαράσημον.
III adv. -ως sin posibilidad de error Ruf. en Orib.45.30.55, Const.App.2.25.13.
Greek Monolingual
ἀπαραλόγιστος, -ον (Α)
αυτός που δεν μπορεί να τον εξαπατήσει κάποιος.
