ἀντιγραφή

English (LSJ)

ἡ,

   A a reply in writing, such as Caesar's Anticato in reply to Cicero's Cato, Plu.Caes.3,cf.Sol.1,Id.2.1059b, Herm.in Phdr.p.189A.    II as law-term, answer put in by the defendant, plea, D.45.46 (where a specimen is found); sts. of the plaintiff's plea, indictment, Pl.Ap. 27c, Hyp.Eux.31:—sts. ἀντιγραφή was used indifferently of both parties, cf. Harp.:—in Ar.Nu.471, generally, counter-pleas, cf. Poll. 8.58.    III transcribing, D.H.4.62.    2 = ἀντίγραφον, Plu.2.577e.    IV rescript, imperial decree, OGI262.27.

German (Pape)

[Seite 250] ἡ, 1) Gegenschrift, d. i. a) Antwort, Plut. Sol. 1 u. sonst. – b) Widerlegung, Plut. Caes. 3. – c) das Abschreiben, Dion. Hal. 4, 62; Abschrift, Plut. de gen. Socr. 5. – 2) Anklageschrift, Plat. Apol. 27 c; eigtl. Feststellung des Klagepunkts, ein Beispiel s. Dem. 45, 46; übh. Processe, πράγματα καὶ ἀντιγραφαί Ar. Nubb. 466.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιγρᾰφή: ἡ, γραπτὴ ἀπάντησις, αὐτὸς δ’ οὖν [ὁ Καῖσαρ] ὕστερον ἐν τῇ πρὸς Κικέρωνα περὶ Κάτωνος ἀντιγραφῇ παραιτεῖται μὴ στρατιωτικοῦ λόγον ἀνδρὸς ἀντεξετάζειν πρὸς δεινότητα ῥήτορος εὐφυοῦς, καὶ σχολὴν ἐπὶ τοῦτο πολλὴν ἄγοντος Πλουτ. Καῖσ. 3, ὁ αὐτ. 2. 1059Β. ΙΙ. ὡς ὅρος νομικός, ἡ ἀπάντησις ἡ διδομένη ὑπὸ τοῦ ἐναγομένου, ἡ ἀπολογία αὐτοῦ, Δημ. 1115. 21 (ἔνθα ὑπάρχει καὶ δεῖγμα ἀντιγραφῆς)· ἐνίοτε κεῖται ἡ λέξις ἐπὶ τοῦ ἐνάγοντος, ἔγγραφος κατηγορία, Πλάτ. Ἀπολ. 27C, Ὑπερείδ. ὑπὲρ Εὐξεν. 20. 40: - ἐπὶ δίκης περὶ κληρονομίας (διαδικασία κλήρου) ὁ ὅρος ἀντιγραφὴ κεῖται ἐπ’ ἀμφοτέρων τῶν διαδικαζομένων ἀδιαφόρως, ἴδε Λεξικ. Ἀρχαιολογ.: - ἐν Ἀριστοφ. Νεφ. 471, καθόλου, ἀντικατηγορίαι, ἴδε Πολυδ. Η΄, 58· πρβλ. δὲ καὶ Ἁρποκρ. ἐν λέξει. ΙΙΙ. τὸ ἀντιγράφειν, ὡς καὶ νῦν, Διον. Ἁλ. 4. 62. 2) = ἀντίγραφον, Πλούτ. 2. 577Ε. ΙV. βασιλικὸν διάταγμα, Συλλ. Ἐπιγρ. 4474, Βυζ.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
I. écrit en réponse :
1 réponse à un écrit;
2 réplique, réfutation;
II. plaidoyer;
III. transcription, copie.
Étymologie: ἀντιγράφω.

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
1 réplica, refutación πρὸς Κικέρωνα Plu.Caes.3, πρὸς Ἀσκληπιάδην Plu.Sol.1, πρὸς Ἀρκεσίλαον Plu.2.1059b, cf. Herm.in Phdr.189
•respuesta a un escrito, a una carta, Plu.2.1098b, PWisc.3.8, 31ue.2 (III d.C.), PRoss.Georg.3.12.3 (VI d.C.).
2 rescripto imperial θεία ἀντιγραφή IGLS 4028B.42 (Betoceca III d.C.), cf. IG 12(5).658.24 (Siros III d.C.), IGBulg.4.2236.79, IGR 1.860.8 (Quersoneso).
3 copia D.H.4.62.
4 como término forense escrito, alegato presentado por cada una de las dos partes en un proceso, Ar.Nu.471, D.45.46, Poll.8.58, c. ref. al del acusador, Pl.Ap.27c, Hyp.Eux.31
•excepción Lys.23.10.

Greek Monolingual

η (AM ἀντιγραφή)
η ακριβής μεταφορά του περιεχομένου ενός κειμένου
νεοελλ.
(για έργα τέχνης) πιστή απομίμηση
αρχ.
1. γραπτή απάντηση σε γράμμα
2. απολογία κατηγορουμένου
3. έγγραφη κατηγορία, καταγγελία
4. αναίρεση, ανασκευή
5. αντίγραφο.