τευτάζω: Difference between revisions
Ῥᾷον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν → Patientiam suadere facile, non pati → Es spricht sich leichter zu, als stark zu sein im Leid
(Bailly1_5) |
(41) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>pf.</i> τετεύτακα;<br />s’occuper longtemps d’une même chose, y insister : [[περί]] [[τι]] s’appliquer à qch.<br />'''Étymologie:''' DELG pê apparenté à σεύομαι. | |btext=<i>pf.</i> τετεύτακα;<br />s’occuper longtemps d’une même chose, y insister : [[περί]] [[τι]] s’appliquer à qch.<br />'''Étymologie:''' DELG pê apparenté à σεύομαι. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και δ.τ. [[τευτάσσω]] Α- 1. [[ασχολούμαι]] αποκλειστικά ή [[συνεχώς]] με [[κάτι]], [[καταγίνομαι]] («οὐ χρὴ ἡμᾱς περὶ τὰ μὴ ἀναγκαῑα τευτάζειν», Ωριγ.)<br /><b>2.</b> (ενεργ. και μέσ.) παραγέλλω σε κάποιον επανειλημμένως να κάνει [[κάτι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Τ. της καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων. Έχει σχηματιστεί από τη [[ρίζα]] του ρ. <i>τευμῶμαι</i>, [[κατά]] τα ρ. σε -<i>τάω</i>, -[[τάζω]] (<b>πρβλ.</b> [[βαστάζω]], [[ῥιπτάζω]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 29 September 2017
English (LSJ)
pf.
A τετεύτακα Pl.R.521e:—τ. περί τι to be employed upon, engaged in, concerned with a thing, Pl. l.c., Phlb.56e, Ti.90b: abs., to be busy, bustling, Telecl.36, Pl.Com.89 (anap.): c. inf., bid or order one repeatedly to do a thing, Pherecr.184 (anap.):- also Med., Phryn.Com.36, Luc.Lex.21, cj. in Them.Or.13.161c.
German (Pape)
[Seite 1101] statt ταὐτάζω, eines und dasselbe sagen od. thun, sich fortwährend womit beschäftigen; Pherecrat. bei Phot.; περί τι, Plat. Phil. 59 e; γυμναστικὴ περὶ γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον τετεύτακε, Rep. VII, 521 c, wo früher falsch τέτευχε stand; τῷ περὶ τὰς ἐπιθυμίας τετευτακότι, Tim. 90 b; vgl. Luc. Lexiph. 21; Sp. auch im med., wie Themist.; vgl. Bast epist. crit. p. 152.
Greek (Liddell-Scott)
τευτάζω: μέλλ. -άσω, πρκμ. τετεύτακα Πλάτ. Πολ. 521E. ταυτάζω, λέγω ἢ πράττω τὰ αὐτά, τ. περί τι, ἐνδιατρίβω ἢ καταγίνομαι εἴς τι, συνεχῶς ἀσχολοῦμαι εἴς τι, ἀσχολοῦμαι ἀποκλειστικῶς εἴς τι, Πλάτ. ἔνθ’ ἀνωτ., Φίληβ. 56E, Τίμ. 90Β, πρβλ. Ruhnk. εἰς Τίμ.· ὡς τὰ ῥήματα διατρίβειν, σπουδάζειν, πραγματεύεσθαι· - ἀπολ., ἀσχολοῦμαι, καταγίνομαι εἴς τι μετὰ σπουδῆς, πάντες δὲ τευτάζουσιν οἱ διάκονοι Τηλεκλείδ. ἐν Ἀδήλ. 10, πρβλ. Meineke εἰς Πλάτ. Κωμ. ἐν «Ξαντρίαις» 2· - μετ’ ἀπαρ., παραγγέλλω ἢ διατάττω τινὰ ἐπανειλημμένως νὰ πράξῃ τι, Φέρεκρ. ἐν Ἀδήλ. 55· - ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Φρύνιχ. Κωμ. ἐν «Μύσταις» 1, Λουκ. Λεξιφ. 21, Θεμίστ.: - Περὶ τοῦ ῥήματος τούτου ἴδε τὰς ἑρμηνείας τοῦ Σουΐδ. καὶ Φωτίου ἐν λ. τευτάζειν, ἴδε καὶ Ἡσύχ. ἐν λέξ. τευτάζει καὶ τευτασμός. - Τό οὐσιαστ. τευτασμός, ὁ, μνημονεύεται ὑπὸ τοῦ Ἡσυχ., ὅστις ἑρμηνεύει αὐτό: «σηραγγεία». Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰ Ποικίλα ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. Α΄, 181.
French (Bailly abrégé)
pf. τετεύτακα;
s’occuper longtemps d’une même chose, y insister : περί τι s’appliquer à qch.
Étymologie: DELG pê apparenté à σεύομαι.
Greek Monolingual
και δ.τ. τευτάσσω Α- 1. ασχολούμαι αποκλειστικά ή συνεχώς με κάτι, καταγίνομαι («οὐ χρὴ ἡμᾱς περὶ τὰ μὴ ἀναγκαῑα τευτάζειν», Ωριγ.)
2. (ενεργ. και μέσ.) παραγέλλω σε κάποιον επανειλημμένως να κάνει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τ. της καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων. Έχει σχηματιστεί από τη ρίζα του ρ. τευμῶμαι, κατά τα ρ. σε -τάω, -τάζω (πρβλ. βαστάζω, ῥιπτάζω)].
