ὑπεκκλίνω: Difference between revisions
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(Bailly1_5) |
(43) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=esquiver en se détournant un peu, éviter.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἐκκλίνω]]. | |btext=esquiver en se détournant un peu, éviter.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἐκκλίνω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br /><b>1.</b> [[εκφεύγω]], [[διαφεύγω]]<br /><b>2.</b> (με αιτ.) [[αποφεύγω]] («τὸ δὲ δεξιὸν ὑπεκκλίναν τὴν ἐπιφοραν ἐκ τοῡ πεδίου πρὸς τοὺς λόφους ἧττον ἐξεκόπη», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐκκλίνω]] «[[γέρνω]] [[προς]] τα έξω, απομακρύνομαι, [[αποχωρώ]], [[αποφεύγω]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 29 September 2017
English (LSJ)
[ῑ],
A bend aside, escape, Ar.Eq.272 (troch.): c. acc., shun, avoid, Plu.Cam.18.
German (Pape)
[Seite 1186] ausbiegen, ausweichen; Ar. Equ. 272; τί, Plut. Camill. 18.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεκκλίνω: [ῑ], ἐκκλίνω κατὰ μέρος, ἐκφεύγω, διαφεύγω, Ἀριστοφ. Ἱππ. 273· μετ’ αἰτ., ἐκτρέπομαι, ἀποφεύγω, Πλουτ. Κάμιλλ. 18· ὡσαύτως μετὰ γεν., Βυζ.
French (Bailly abrégé)
esquiver en se détournant un peu, éviter.
Étymologie: ὑπό, ἐκκλίνω.
Greek Monolingual
Α
1. εκφεύγω, διαφεύγω
2. (με αιτ.) αποφεύγω («τὸ δὲ δεξιὸν ὑπεκκλίναν τὴν ἐπιφοραν ἐκ τοῡ πεδίου πρὸς τοὺς λόφους ἧττον ἐξεκόπη», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἐκκλίνω «γέρνω προς τα έξω, απομακρύνομαι, αποχωρώ, αποφεύγω»].
