βουλυτός: Difference between revisions

From LSJ

ῥεῖα δ' ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει → easily he humbles the proud and raises the obscure, and easily he straightens the crooked and blasts the proud (Hesiod, Works and Days 6-8)

Source
(7)
(3)
Line 24: Line 24:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[βουλυτός]], ο (Α)<br /><b>1.</b> η ώρα που απολύουν, που ξεζέβουν τα βόδια, η ώρα που σταματάει το όργωμα<br /><b>2.</b> (<b>ως επίρρ.</b>) <i>βουλυτόνδε</i><br />[[κατά]] το [[δειλινό]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. <i>βουλῡτός</i> (ενν. [[καιρός]]) (<b>Αριστοφ.</b>, μτγν. Ελληνική) αποτελεί σύνθετο τ. <span style="color: red;"><</span> [[βους]] <span style="color: red;">+</span> <i>λύω</i>, μέσω ενός επιθήματος -<i>το</i>- <b>[[πρβλ]].</b> <i>αμαξ</i>-<i>ι</i>-<i>τός</i>, <i>ακμό</i>-<i>θε</i>-<i>τον</i> κ.λπ. (για τη [[μακρότητα]] του -<i>ῡ</i>- αντι -<i>ῦ</i>- του <i>βουλῡτός</i> <b>[[πρβλ]].</b> λατ. <i>sol</i><i>ū</i><i>tus</i>). To επίρρ. <i>βουλυτόνδε</i> αποτελεί ομηρική λ.].
|mltxt=[[βουλυτός]], ο (Α)<br /><b>1.</b> η ώρα που απολύουν, που ξεζέβουν τα βόδια, η ώρα που σταματάει το όργωμα<br /><b>2.</b> (<b>ως επίρρ.</b>) <i>βουλυτόνδε</i><br />[[κατά]] το [[δειλινό]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. <i>βουλῡτός</i> (ενν. [[καιρός]]) (<b>Αριστοφ.</b>, μτγν. Ελληνική) αποτελεί σύνθετο τ. <span style="color: red;"><</span> [[βους]] <span style="color: red;">+</span> <i>λύω</i>, μέσω ενός επιθήματος -<i>το</i>- <b>[[πρβλ]].</b> <i>αμαξ</i>-<i>ι</i>-<i>τός</i>, <i>ακμό</i>-<i>θε</i>-<i>τον</i> κ.λπ. (για τη [[μακρότητα]] του -<i>ῡ</i>- αντι -<i>ῦ</i>- του <i>βουλῡτός</i> <b>[[πρβλ]].</b> λατ. <i>sol</i><i>ū</i><i>tus</i>). To επίρρ. <i>βουλυτόνδε</i> αποτελεί ομηρική λ.].
}}
{{lsm
|lsmtext='''βουλῡτός:''' ὁ ([[λύω]]), [[καιρός]] της απόζευξης των βοδιών της αποδέσμευσής τους από τον [[ζυγό]], το [[απόγευμα]], σε Αριστοφ.· στον Όμηρ. μόνο ως επίρρ. βουλῡτόνδε, προς το [[απόγευμα]], κατά το [[δειλινό]], κατά το [[σούρουπο]].
}}
}}

Revision as of 18:32, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: βουλῡτός Medium diacritics: βουλυτός Low diacritics: βουλυτός Capitals: ΒΟΥΛΥΤΟΣ
Transliteration A: boulytós Transliteration B: boulytos Transliteration C: voulytos Beta Code: bouluto/s

English (LSJ)

(sc. καιρός), ὁ,

   A time for unyoking oxen (early afternoon, Hld.2.19, cf. Eust.1614.44, but evening, Ael.NA13.1, cf. Philostr.Her.19.20), Ar.Av.1500, A.R.3.1342, Luc.Cat.1, etc.; ὑπὸ . . ἀστέρα βουλυτοῖο IG14.2012.15 (Sulp. Max.): —Hom. only in Adv. βουλῡτόνδε, Il.16.779, Od.9.58.

German (Pape)

[Seite 458] ὁ, die Tageszeit des Ochsenausspannens, der Abend, Ar. Av. 1500; Ap. Rh. 3, 1342; Luc. Catapl. 1. – Hom. nur βουλυτόνδε, gegen Abend, zweimal, Iliad. 16, 779 Odyss. 9, 58 ἦμος δ' ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε, Gegensatz zu ὄφρα μὲν ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει und zu ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ.

Greek (Liddell-Scott)

βουλῡτός: (ἐνν. καιρός), ὁ, ὁ καιρὸς τῆς ἀποζεύξεως τῶν βοῶν, ἑσπέρα, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1500, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1342˙ ὑπὸ… ἀστέρα βουλυτοῖο Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 618. 15˙ -παρ’ Ὁμ. μόνον ὡς ἐπίρρ. βουλῡτόνδε, πρὸς ἑσπέραν, Ἰλ. Π. 779, Ὀδ. Ι. 58.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
s.e. καιρός;
heure où l’on dételle les bœufs, soir.
Étymologie: βοῦς, λύω.

Spanish (DGE)

(βουλῡτός) -οῦ, ὁ

• Morfología: [ép. gen. -οῖο Sulp.Max.15]
la hora de desuncir los bueyes e.e. el atardecer β. ἢ περαιτέρω; Ar.Au.1500, cf. A.R.3.1342, Luc.Cat.1, Philostr.Im.2.24.2, Her.78.7, Ael.NA 13.1, Fr.98, Arr.Ind.41.6, Hist.inc.5, An.2.3.3, Hld.2.19.6, Q.S.7.621, ὑπό τ' ἀστέρα βουλυτοῖο del lucero de la tarde, Sulp.Max.l.c.

Greek Monolingual

βουλυτός, ο (Α)
1. η ώρα που απολύουν, που ξεζέβουν τα βόδια, η ώρα που σταματάει το όργωμα
2. (ως επίρρ.) βουλυτόνδε
κατά το δειλινό.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. βουλῡτός (ενν. καιρός) (Αριστοφ., μτγν. Ελληνική) αποτελεί σύνθετο τ. < βους + λύω, μέσω ενός επιθήματος -το- πρβλ. αμαξ-ι-τός, ακμό-θε-τον κ.λπ. (για τη μακρότητα του -- αντι -- του βουλῡτός πρβλ. λατ. solūtus). To επίρρ. βουλυτόνδε αποτελεί ομηρική λ.].

Greek Monotonic

βουλῡτός: ὁ (λύω), καιρός της απόζευξης των βοδιών της αποδέσμευσής τους από τον ζυγό, το απόγευμα, σε Αριστοφ.· στον Όμηρ. μόνο ως επίρρ. βουλῡτόνδε, προς το απόγευμα, κατά το δειλινό, κατά το σούρουπο.