ἔμπροσθεν

English (LSJ)

sts. also ἔμπροσθε Hdt.5.62, 7.144, al., Isoc.Ep.4.10, in Poets metri gr., Hegesipp.Com.1.20, Nicom.Com. 1.14, A.R.4.590: neither form in Hom. or Trag., τοὔμπροσθεν dub. in E.Hipp.1228.    I Adv.,    1 of Place, before, in front, Hdt.7.126, X.Cyr.4.2.23; τὸ and τὰ ἔ. the front, the foreside, Id.HG2.3.55, Hdt.5.62, etc.; εἰς τὸ ἔ. forwards, Id.4.61; στὰς ἐκ τοῦ ἔ. in front, opposite, X.Cyr.2.2.6: metaph., εἰστοὔμπ. προελθεῖν Isoc.l.c.    2 of Time, before, of old, Pl.Phdr.277d, etc.; τὰ ἔ. Id.Grg.448e; τὰ ἔ. τούτων ῥηθέντα Id.Lg.773e; οἱ ἔ. our ancestors, Id.Plt.296a, Hegesipp. l.c.; οἱ ἔ. Χρόνοι PPetr.2p.19 (iii B. C.), etc.    II as Prep. c. gen., before, in front of,    1 of Place, ἐ. αὐτῆς (sc. τῆς νηός) Hdt.8.87, cf.2.110, etc.    2 of Time, ἔ. ταύτης (sc. τῆς γνώμης) Id.7.144; ἔ. εἶναι τῶν πραγμάτων to be beforehand with events, D.4.39.    3 of Degree, ἔ. τοῦ δικαίου preferred before justice, Id.56.50.

German (Pape)

[Seite 817] vor Consonanten auch ἔμπροσθε, – 1) vom Orte, vorn, voran, vor, Her. u. Folgde; προπορεύεσθαι ἔμπρ., vorwärts, Xen. Cyr. 4, 2, 23; c. gen., ἔμπρ. θυρῶν Ar. Vesp. 871; τινὸς τάττειν Plat. Legg. I, 631 d, Ggstz ὕστερον; ἡ ἔαπρ. Εὐρώπη, der vordere Theil von Europa, Her. 7, 126; öfter mit dem Artikel, ῥίπτει αὐτὰ ἐς τὰ ἔμπρ., vor sich hin, 4, 61, τὸ ἔμπρ. τοῦ βουλευτηρίου Xen. Hell. 2, 3, 23, ἐκ τοῦ ἔμπρ., gegenüber, Cyr. 2, 2, 6, ἐν τῷ ἔμπρ. εἶναι Πρωταγόρου Plat. Prot. 315 b, πρόϊθί γε ἔτι εἰς τοὔμπροσθεν, gehe noch weiter vor, Gorg. 497 a (wie ὕπαγ' εἰς τοὔμπροσθεν Eupol bei Ammon. v. ὑπάγειν), einen Vorzug bedeutet. σωφροσύνης ἔμπρ. ὑγίειαν ποιῶν τιμίαν Legg. V, 743. e; τὰς αἰτίας τὰς τῶν ἠδικηκότων ἔμπρ. εἶναι τοῦ δικαίου, überwiegen das Recht, Dem. 56, 50; aber ἔμπ. εἶναι τῶν πραγμάτων, im Ggstz von ἀκολουθεῖν αὐτοῖς, 4, 39, den Ereignissen zuvorkommen. – 2) von der Zeit, zuvor, vorher; ἔμπροσθε ταύτης τῆς γνώμης Her. 7, 144; τὰ λεχθέντα ὀλίγον ἔμπρ., das kurz zuvor Gesagte, Plat. Phaedr. 277 d; ὁ ἔμπρ. λόγος ibd.; τὰ ἔμπρ. τούτων ῥηθέντα Legg. VI, 773 e; ἐν τῷ ἔμπροσθεν, im Vorhergehenden, Plat. oft u. A.; οἱ ἔμπρ., die Vorfahren, Polit. 296 a; ὁ ἔμπρ. χρόνος Xen. Mem. 4, 8, 2; ὁ ἔμπρ., der ehemalige, Hegesipp. Ath. VII, 290 b. – 3) Bei Sp. ist ἔμπρ. = später, nachher im Buche, weiter unten; vgl. Lob. Phyrn. p. 11.

Greek (Liddell-Scott)

ἔμπροσθεν: καὶ πρὸ συμφώνων ἐνίοτε ἔμπροσθε, Ἡρόδ. 7. 144, Ἰσοκρ. 415C, Συλλ. Ἐπιγρ. 2353 κ. ἀλλ.· ἴδε Λεξικ. Πλατ. τοῦ Ast.· καὶ παρὰ ποιηταῖς χάριν τοῦ μέτρου, ἐπὶ τῶν ἔμπροσθε Σειρηνῶν Ἡγήσιππος ἐν «Ἀδελφοῖς» 1. 20· ἀλλ’ ἔμπροσθε δεῖ Νικόμαχ. ἐν «Εἰλειθυίᾳ» 1. 14, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 590. Ι. Ἐπίρρ.: 1) τόπου, ἔμπροσθεν, ἐμπρός, Ἡρόδ. 7. 126, Ξεν. Κύρ. 4. 2, 23· τὸ καὶ τὰ ἔμπροσθεν, ὡς καὶ νῦν, Ἡρόδ. 5. 62, κτλ.· εἰς τὸ ἔμπ., πρὸς τὰ ἐμπρός, ὁ αὐτ. 4. 61., 8. 89· ἐκ τοῦ ἔμπρ. στῆναι, ἔμπροσθεν, ἀπέναντι, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 6. 2) ἐπὶ χρόνου πρότερον, προτήτερα, πρό, Πλάτ. Φαῖδρ. 277D, κτλ.· οὕτω, τὰ ἔμπρ. ὁ αὐτ. Γοργ. 448Ε· ὁ, ἡ, τὸ ἔμπ., ὁ πρότερος, ὁ προτήτερος, ὁ ἀρχαιότερος, ὁ αὐτ. Νόμ. 773Ε, κτλ. ΙΙ. ὡς πρόθεσις μετὰ γεν., ἐνώπιόν τινος, Λατ. ante: 1) ἐπὶ τόπου, ἐμπρ. αὐτῆς (ἐνν. τῆς νηὸς) Ἡρόδ. 8. 87, πρβλ. 2. 110, κτλ. 2) ἐπὶ χρόνου, ἐμπρ. ταύτης (ἐνν. τῆς γνώμης) ὁ αὐτ. 7. 144· ἔμπρ. εἶναι τῶν πραγμάτων, προηγεῖσθαι τῶν πραγμάτων, Δημ. 51. 15. 3) ἐπὶ βαθμοῦ, ἔμπ. τοῦ δικαίου, προτιμώμενος τοῦ δικαίου, ὁ αὐτ. 1297. 26.

French (Bailly abrégé)

adv. et prép.
en avant, avant :
1 avec idée de lieu devant, en avant ; τὸ ou τὰ ἔμπροσθεν HDT le devant, le front (d’une troupe, etc.) ; ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν στῆναι XÉN se tenir en face ; εἰς τὸ ἔμπροσθεν HDT se diriger en avant ; ἔμπροσθέν τινος HDT en avant de qch;
2 avec idée de temps auparavant : ὁ ἔμπροσθεν χρόνος XÉN le temps antérieur ; ἑτέρη γνώμη ἔμπροσθεν ταύτης HDT l’autre avis antérieur à celui-ci ; ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων DÉM devancer les événements, les prévenir pour les diriger.
Étymologie: ἐν, πρόσθεν.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): -θε Hdt.5.62, Men.Asp.55, Hegesipp.Com.1.20; arcad. ἴνπροσθε IPArk.24.17 (Alifeira III a.C.)
I adv.
1 de lugar delante, por delante τοῦτον καίειν καὶ ἔ. καὶ ἐξόπισθεν cauterizarlo por delante y por detrás Hp.Morb.2.62, cf. Artem.2.9
•en uso adnom. οὐδαμόθι πάσης τῆς ἔ. Εὐρώπης Hdt.7.126, ἐκ τοῦ ἔ. μέρεος por la parte delantera Hp.Art.37, καθιέναι εἰς τοὺς ἔ. τόπους Plb.3.80.4, en sent. fig. βραχυτέρας τὰς ἔ. τῶν ὀπίσω ὁρῶν ἡμέρας viendo que los días que están por venir se hacen más breves que los ya pasados Pall.H.Laus.71.5
•subst. τὸ, τὰ ἔ. lo que está delante, la parte delantera τοῦ βουλευτηρίου X.HG 2.3.55, cf. Hdt.5.62, ἀπὸ τοῦ ἔ. τῆς κεφαλῆς Hp.Oss.9, frec. en giros prep. c. verb. de mov. ῥίπτει ἐς τὸ ἔ. (τὰ σπλάγχνα) ῥίπτει ἐς τὸ ἔ. el celebrante arroja las vísceras hacia delante, e.e., a sus pies Hdt.4.61, στὰς ἐκ τοῦ ἔ. βλέπων εἰς τὸν λόχον X.Cyr.2.2.6, βαδίζει ... εἰς τοὔμπροσθεν camina hacia delante op. φεύγει ἀνάπαλιν Arist.HA 590^b26, Eu.Luc.19.4, Ael.NA 10.10, ἡ εἰς τοὔμπροσθεν πορεία Plb.5.72.5, fig. εἰς τοὔμπροσθεν ... προελθεῖν avanzar hacia delante, progresar Isoc.Ep.4.10.
2 de tiempo:
a) antes, anteriormente σμίκρ' ἄττα ... ἔ. ἔτι διομολογησώμεθα pongámonos de acuerdo antes sobre algunos pequeños detalles Pl.Phlb.20c, ἔ. δεῖ ζωγραφίας ἧφθαι Nicom.Com.1.14, διὰ τὸ καὶ ἔ. αὐτῇ συνεῖναι PCair.Zen.620.8 (III a.C.), καθὼς ἔ. εἴρηται Artem.1.74, cf. Gal.1.331
•precisado por un ac. adverb. o sintagma en dat. c. valor temp. τὰ λεχθέντα ὀλίγον ἔ. Pl.Phdr.277d, cf. Luc.Dips.8, Str.6.2.8, ἐτεθνήκει μικρὸν ἔ. Plu.Nic.23, πολλοῖσι δ' ἔτεσιν ἔ. Hp.Epid.7.16, cf. Plb.3.15.7, ὀλίγαις ἡμέραις ἔ. Plu.Cat.Mi.56, μιᾷ δ' ἔ. ἡμέρᾳ y un solo día antes Men.Pc.804, πρότερον ἢ τὸν μ[ῆ] να ἐπιστῆναι ἔ. ἡμέραις δέκα diez días antes del final de mes, PRev.Laws 48.14 (III a.C.)
•ἔ. ἤ c. subj. o inf. antes de que ἔ. ἢ τὰ οἰδήματα κατέλθῃ ἐς τὸ κάτω Hp.Morb.2.71, ἔ. ἢ τὸ αἷμα ἐμέσαι Hp.Prorrh.2.25;
b) en uso adnom., equiv. a un adj., c. subst. de tiempo ἐν τοῖς ἔ. χρόνοις IIasos 2.25 (IV/III a.C.), cf. Hld.8.11.7, ἐκ τῶν ἔ. ἐνιαυτῶν TLocri 20.23 (III a.C.), cf. TC 7.2 (IV/III a.C.), καὶ νῦν καὶ ἐν τῷ ἔ. χρόνῳ Ath.Decr.93.34 (IV a.C.), ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων μέχρι τοῦ νῦν PTor.Choachiti 12.6.1 (II a.C.), ἐν ταῖς ἔμπροσθεν ἡμέραις POxy.2111.9 (II d.C.), c. otros subst. κατὰ τὸν ἔ. λόγον Hp.Mul.1.13, ἐπὶ τῶν ἔμπροσθε Σειρήνων Hegesipp.Com.l.c., ἐν ταῖς ἔ. ἐπιστολαῖς PPetr.1.30.1.2 (III a.C.), λήθην ἔχειν τῶν ἔ. εὐεργεσιῶν I.AI 3.14
•subst. οἱ ἔ. los antepasados Pl.Plt.296a, Hp.Carn.1
•τὰ ἔ. lo anterior en el discurso καθάπερ ἐν τοῖς ἔ. εἴπομεν Thphr.HP 9.2.2, cf. Str.13.1.6, τὰ προειρημένα ἐν τοῖς ἔ. Plu.2.113e.
II en uso prep. c. gen.
1 c. valor local ante, delante de ἱστάναι ἔ. τῶν ... ἀναθημάτων Hdt.2.110, ἡμῶν πορεύεσθε ἔ. marchad delante de nosotros X.Cyr.4.2.23, cf. Men.Asp.55, UPZ 78.15 (II d.C.), αὑτοῦ ὄπισθεν μὴ βαδίζειν, ἀλλ' ἔ. Thphr.Char.18.8, τοῦ δ' ἔ. ποδῶν κρήνη γένετ' ἀενάουσα Antim.136, cf. Ar.V.871, ὄπισθεν τοῦ οἰδήματος μᾶλλον ἢ ἔ. Hp.Morb.2.47b, cf. Aph.5.69, γονυπετήσαντες ἔ. αὐτοῦ doblando la rodilla delante de él, Eu.Matt.27.29
•ante, en presencia de ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐστάθη ἔ. τοῦ ἡγεμόνος y Jesús compareció ante el gobernador, Eu.Matt.27.11, cf. 25.32, Eu.Luc.21.36, ἐλθὼν δημοσίᾳ ηὐχαρίστησεν ἔ. τοῦ δήμου IUrb.Rom.148.14 (II d.C.), εἰσήλθομεν ἔ. τοῦ ἐπὶ μαχαίρης hemos comparecido ante el gendarme, PEuphr.16A.2 (III d.C.), ἔσφαξεν τὸν ὄνον ἔ. τοῦ θεοῦ SEG 41.1612.8 (Egipto IV d.C.).
2 c. valor temporal antes de ἔ. ταύτης (τῆς γνώμης) con anterioridad a esta opinión Hdt.7.144, τοῦ πυρετοῦ Hp.Epid.7.45, τὰ ἔ. τούτων ῥηθέντα Pl.Lg.773e, ἔ. εἶναι τῶν πραγμάτων anticiparse a los acontecimientos D.4.39, ἔτεσιν ἑκατὸν ἔ. τῆς ἐπομβρίας γεγονότες I.AI 1.109.
3 indic. preeminencia o rango preferente, a veces postpuesta por delante de, delante de ταῦτα δὲ πάντα ἐκείνων ἔ. τέτακται φύσει Pl.Lg.631d, cf. 743e, τὰς αἰτίας τῶν ἠδικηκότων ἔ. οὔσας τοῦ δικαίου que las causas de los que han cometido delito prevalecen sobre la justicia D.56.50, ἔθηκεν τὸν Ἐφραιμ ἔ. τοῦ Μανασση antepuso Efraím a Manasés LXX Ge.48.20, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔ. μου γέγονεν Eu.Io.1.15, cf. 30, οὐκ ἀπῆλθον ὅλως ὀπίσω τῶν ἄλλων βασιλέων, ἀλλὰ ἀκμὴν ἔ. αυτῶν OGI 201.12 (Nubia V d.C.).

English (Strong)

from ἐν and πρός; in front of (in place (literally or figuratively) or time): against, at, before, (in presence, sight) of.

English (Thayer)

(Tdf. in ἐνπροσθεν (see ἐν, III:3; cf. Alexander Buttmann (1873) 8)), adverb of place and of time (from ἐν and πρόσθεν, properly, in the fore part); (from Herodotus down); the Sept. chiefly for לִפְנֵי; before. In the N. T. used only of place;
1. adverbially, in front, before: ὄπισθεν, as in Palaeph. 29,2). before: πορεύεσθαι, to precede, to go before, προδραμών ἔμπροσθεν, T WH εἰς τό ἔμπροσθεν, cf. Herodotus 4,61 (8,89)), like προπορεύεσθαι ἔμπροσθεν, Xenophon, Cyril 4,2, 23 (figuratively, Plato, Gorgias, p. 497a. προιθι εἰς τό ἔμπροσθεν); τά ἔμπροσθεν the things which lie before one advancing, the goal set before one, τά ὀπίσω).
2. it serves as a preposition, with the genitive (Buttmann, 319 (274); Winer s Grammar, § 54,6);
a. before, i. e. in that local region which is in front of a person or a thing: ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τίνος, γονυπέτειν ἔμπροσθεν τίνος, πορεύεσθαι ἔμπροσθεν τίνος, to go before one, ἀποστέλλεσθαι ἔμπροσθεν τίνος, to be sent before one, σαλπίζειν ἔμπροσθεν τίνος, τήν ὁδόν κατασκευάσαι, where ἔμπροσθεν τίνος is nearly equivalent to a dative (cf. Buttmann, 172 (150)), before, in the presence of, equivalent to opposite to, over against one: στῆναι, ὁμολογεῖν and ἀρνεῖσθαι (Buttmann, 176 (153)), before one, i. e. at his tribunal: εὐδοκία, θέλημα ἐστι ἔμπροσθεν Θεοῦ, it is the good pleasure, the will of God, יְהוָה הואִיל, God wills, Jonathan the targumist renders יְהוָה קֲדָם רַעֲוָא; cf. Fischer, De vitiis lexamples N. T. etc., p. 329f; (cf. Buttmann, 172 (150)). o. before i. e. in the sight of one: T Tr marginal reading WH; L T Tr WH.
d. before, denoting rank: γεγονέναι ἔμπροσθεν τίνος, to have obtained greater dignity than another, R L brackets; (ἔθηκε τόν Αφραιμ ἔμπροσθεν τοῦ Μανασσῆ; (cf. Plato, legg. 1,631d.; 5,743e.; 7,805d.)).

Greek Monolingual

(AM ἔμπροσθεν, Α και ἔμπροσθε)
επίρρ.
1. τοπ. μπροστά
2. χρον. πριν, προηγουμένως
3. σε σύγκριση
αρχ.
1. (ως πρόθ. με γεν.) (για τόπο) μπροστά από κάτι («ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες φίλιαι», Ηρόδ.)
2. α) τὸ ή τὰ ἔμπροσθε(ν)
η πρόσοψη
β) οἱ ἔμπροσθεν
οι πρόγονοι, οι προγενέστεροι άνθρωποι, οι παλαιοί.

Greek Monotonic

ἔμπροσθεν: ποιητ. -θε·
I. επίρρ.,
1. λέγεται για τόπο, μπροστά, εμπρός, έμπροσθεν, σε Ηρόδ., Ξεν.· τὸ και τὰ ἔμπροσθεν, το πρόσθιο, μπροστινό μέρος, η πρώτη σειρά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· εἰς τὸ ἔμπ., προς τα εμπρός, στον ίδ.· ἐκ τοῦ ἔμπρ., απέναντι, σε Ξεν.
2. λέγεται για χρόνο, προηγούμενα, νωρίτερα, από παλιά, σε Πλάτ.
II. ως πρόθ. με γεν., μπροστά, ενώπιον κάποιου·
1. λέγεται για τόπο, ἐμπρ. αὐτῆς (ενν. τῆς νηός), σε Ηρόδ.
2. λέγεται για χρόνο, ἔμπρ. ταύτης (ενν. τῆς γνώμης), στον ίδ.

Frisk Etymological English

ἔμπροσθα
See also: s. πρόσθεν.