πεφνεῖν: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(3b) |
(2b) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''πεφνεῖν:''' (inf. aor. 2) убить Hom., Pind., Soph., Eur. | |elrutext='''πεφνεῖν:''' (inf. aor. 2) убить Hom., Pind., Soph., Eur. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=See also: s. [[θείνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:54, 3 January 2019
French (Bailly abrégé)
inf. ao.2 poét. d’un th. verb. φεν-, tuer, développement d’un th. verb. φα-, tuer, auxquels se rapportent l’ind. ἔπεφνον ou πέφνον, le sbj. πέφνω, le pf. Pass. πέφαμαι ou πέφασμαι, et le f.ant. Pass. πεφήσομαι.
Étymologie: v. *φένω.
English (Slater)
πεφνεῑν (ἔπεφνε（ν), πέφνε（ν).)
1 have killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήιον (byz.: πέφνε（ν) codd.) (O. 2.42) πέφνε Κτέατον ἀμύμονα, πέφνε δ' Εὔρυτον (O. 10.27) —8. καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν (O. 13.90) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς (P. 11.37) τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα πέφνον; (I. 5.39) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα (I. 6.31) πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. πέφνε Δρυ[ ?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171.
Russian (Dvoretsky)
πεφνεῖν: (inf. aor. 2) убить Hom., Pind., Soph., Eur.
Frisk Etymological English
See also: s. θείνω.
