στία: Difference between revisions
(38) |
(2b) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἡ, Α<br />[[μικρός]] [[λίθος]], [[λιθαράκι]], [[ψηφίδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. ανάγεται στην ΙΕ [[ρίζα]] <i>st</i><i>ā</i><i>i</i>- / <i>st</i><i>ī</i>- «[[συμπυκνώνω]], [[στερεώνω]], [[σκληραίνω]]» και συνδέεται με τα αρχ. ινδ. <i>sty</i><i>ā</i><i>yate</i> «στερεώνομαι, [[σκληραίνω]]» και με το επίθ. <i>sty</i><i>ā</i><i>na</i>- «στερεωμένος», πιθ. με γοτθ. <i>stains</i>, αρχ. άνω γερμ. <i>stein</i> και αρχ. σλαβ. <i>stĕna</i> «[[πέτρα]], [[λίθος]]». Στην [[ίδια]] [[ρίζα]] με μακρό φωνηεντισμό ανάγεται και η λ. [[στέαρ]] (<span style="color: red;"><</span> <i>στᾱy</i>-<i>αρ</i>)]. | |mltxt=ἡ, Α<br />[[μικρός]] [[λίθος]], [[λιθαράκι]], [[ψηφίδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. ανάγεται στην ΙΕ [[ρίζα]] <i>st</i><i>ā</i><i>i</i>- / <i>st</i><i>ī</i>- «[[συμπυκνώνω]], [[στερεώνω]], [[σκληραίνω]]» και συνδέεται με τα αρχ. ινδ. <i>sty</i><i>ā</i><i>yate</i> «στερεώνομαι, [[σκληραίνω]]» και με το επίθ. <i>sty</i><i>ā</i><i>na</i>- «στερεωμένος», πιθ. με γοτθ. <i>stains</i>, αρχ. άνω γερμ. <i>stein</i> και αρχ. σλαβ. <i>stĕna</i> «[[πέτρα]], [[λίθος]]». Στην [[ίδια]] [[ρίζα]] με μακρό φωνηεντισμό ανάγεται και η λ. [[στέαρ]] (<span style="color: red;"><</span> <i>στᾱy</i>-<i>αρ</i>)]. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: f. (A. R. 2, 1172),<br />Meaning: <b class="b2">small stone, pebble</b> (A. R. 2, 1172).<br />Other forms: <b class="b3">στῖον</b> n. (Hp. ap. Gal. 19, 140).<br />Compounds: <b class="b3">πολύ-στιος</b> <b class="b2">rich of pebbles</b> (Call., Nic.).<br />Derivatives: <b class="b3">στιώδης</b> <b class="b2">pebblish, stone-hard</b> (Gal.), <b class="b3">στιάζει λίθοις βάλλει</b> H.<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Without direct agreement outside Greek. Formally agrees with this Skt. <b class="b2">stíyāḥ</b> pl. either <b class="b2">standing waters</b>, the tertium comparationis would be [[curdled]], [[fest]], [[stiff]] in Skt. <b class="b2">sty-āna-</b> (pres. [[styāyate]]). Diff. Johansson BB 18, 50 n. 1 (agreeing Kretschmer KZ 34, 8): from <b class="b2">*stī-s-</b>; not better(?). As full grade to this is counted <b class="b3">στέαρ</b> <b class="b2">(standing) fatt</b> from <b class="b3">*στῆι-αρ</b>, PGr. <b class="b3">*σται̯-αρ</b>; so we can also connect the Germ. word for [[stone]], Goth. [[stains]] m. etc. (PGm. <b class="b2">*stai-na-</b> < <b class="b2">*steh₂ino-</b>?) as well as a Slav. word for <b class="b2">stone, (rock)wall</b> in OCS <b class="b2">stěna</b>, Russ. <b class="b2">stená</b> f. etc. But how to derive the Greek word? WP. 2, 610 f., Pok. 1010f., Vasmer s. v. with further forms a. rich lit. S. also on [[στίλη]] and [[στέαρ]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:35, 3 January 2019
English (LSJ)
[ῑ], ἡ,
A small stone, pebble, ἐσχάρη . . στιάων an altar made of pebbles, A.R.2.1172 (Sicyonian acc. to Sch.): also στῖον, τό, Hp. ap. Gal.19.140. [ῑ: written στηά and στηάς in Hsch., who adds the senses στενοχωρία and λιθοκονία: pl. στεῖαι acc. to Sch.Cyrill.in Reitzenstein Ind.Lect.Rost.1890/91.8: perh. cogn. with στέαρ.]
German (Pape)
[Seite 942] ἡ, wie ψῆφος, Steinchen, bes. in Flüssen, Kiesel, Schol. Ap. Rh. 2, 1176, auch στῖον, VLL. (s. πολύστιος). Die Unkenntniß der Länge des ι machte, daß Sp. στεία, στεῖον schrieben. Es ist vielleicht nur mundartlich von ψιά verschieden.
Greek (Liddell-Scott)
στία: ἡ, ὡς τὸ ψῆφος, μικρὸς λίθος, ψηφίς, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1176 (ἔνθα ἴδε Σχολ.)· ὡσαύτως στῖον, τὸ, Ἱππ. παρὰ Γαλην., Ἡσύχ.· πρβλ. στιάζω. στιώδης. (Ὁ Κούρτ. παραβάλλει τὸ Γοτθ. stains, Ἀγγλ. stone, λίθος, κτλ.). [ῑ· μεταγενέστεροι δὲ συγγραφεῖς ἀγνοοῦντες τοῦτο ἔγραψαν στεία, στεῖον].
Greek Monolingual
ἡ, Α
μικρός λίθος, λιθαράκι, ψηφίδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ανάγεται στην ΙΕ ρίζα stāi- / stī- «συμπυκνώνω, στερεώνω, σκληραίνω» και συνδέεται με τα αρχ. ινδ. styāyate «στερεώνομαι, σκληραίνω» και με το επίθ. styāna- «στερεωμένος», πιθ. με γοτθ. stains, αρχ. άνω γερμ. stein και αρχ. σλαβ. stĕna «πέτρα, λίθος». Στην ίδια ρίζα με μακρό φωνηεντισμό ανάγεται και η λ. στέαρ (< στᾱy-αρ)].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f. (A. R. 2, 1172),
Meaning: small stone, pebble (A. R. 2, 1172).
Other forms: στῖον n. (Hp. ap. Gal. 19, 140).
Compounds: πολύ-στιος rich of pebbles (Call., Nic.).
Derivatives: στιώδης pebblish, stone-hard (Gal.), στιάζει λίθοις βάλλει H.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Without direct agreement outside Greek. Formally agrees with this Skt. stíyāḥ pl. either standing waters, the tertium comparationis would be curdled, fest, stiff in Skt. sty-āna- (pres. styāyate). Diff. Johansson BB 18, 50 n. 1 (agreeing Kretschmer KZ 34, 8): from *stī-s-; not better(?). As full grade to this is counted στέαρ (standing) fatt from *στῆι-αρ, PGr. *σται̯-αρ; so we can also connect the Germ. word for stone, Goth. stains m. etc. (PGm. *stai-na- < *steh₂ino-?) as well as a Slav. word for stone, (rock)wall in OCS stěna, Russ. stená f. etc. But how to derive the Greek word? WP. 2, 610 f., Pok. 1010f., Vasmer s. v. with further forms a. rich lit. S. also on στίλη and στέαρ.