δίζως

English (LSJ)

ων, A of double form, of Pan, Theoc.Syrinx5.

Greek (Liddell-Scott)

δίζως: ὁ, ὁ διπλῆν ἔχων μορφήν, ὁ Πάν, τὰ μὲν ἔχων ἀνθρώπου, τὰ δὲ τράγου, Θεόκριτ. Σύριγγ. 5.

French (Bailly abrégé)

acc. sg. -ων;
à double forme (Pan, demi-homme, demi-chèvre).
Étymologie: δίς, ζωή.

Spanish (DGE)

-ων de doble naturalezaref. a Pan, Theoc.Syr.5.

Greek Monolingual

δίζως, ο (Α)
(για τον Πάνα) αυτός που έχει διπλή μορφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι- + ζως, παράλληλος τ. του ζωός].