ψιλωτής: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "οῡσι" to "οῦσι") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο, ΝΜ [[ψιλῶ]]<br />αυτός που αποψιλώνει<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ζωολ.</b> α) παλαιότερη [[ονομασία]] γένους δίπτερων εντόμων<br />β) παλαιότερη [[ονομασία]] γένους κολεόπτερων εντόμων<br /><b>μσν.</b><br /><b>γραμμ.</b> α) αυτός που χρησιμοποιεί [[ψιλή]] [[αντί]] της δασείας («ψιλωταὶ οἱ Ἴωνες», Τζέτζ.)<br />β) αυτός που προφέρει ή γράφει με ψιλό [[σύμφωνο]], λ.χ. με <i>κ</i> [[αντί]] του <i>χ</i> («τῶν ψιλωτῶν γὰρ οὖτοι καὶ [[σπανιάκις]] Ἀττικοὶ | |mltxt=ο, ΝΜ [[ψιλῶ]]<br />αυτός που αποψιλώνει<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ζωολ.</b> α) παλαιότερη [[ονομασία]] γένους δίπτερων εντόμων<br />β) παλαιότερη [[ονομασία]] γένους κολεόπτερων εντόμων<br /><b>μσν.</b><br /><b>γραμμ.</b> α) αυτός που χρησιμοποιεί [[ψιλή]] [[αντί]] της δασείας («ψιλωταὶ οἱ Ἴωνες», Τζέτζ.)<br />β) αυτός που προφέρει ή γράφει με ψιλό [[σύμφωνο]], λ.χ. με <i>κ</i> [[αντί]] του <i>χ</i> («τῶν ψιλωτῶν γὰρ οὖτοι καὶ [[σπανιάκις]] Ἀττικοὶ ψιλοῦσι καὶ [[δασέα]]», Τζέτζ.). | ||
}} | }} |
Revision as of 13:05, 28 March 2021
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A one who writes or pronounces with the spiritus lenis, or litterae tenues, Tz.H.11.52.
German (Pape)
[Seite 1400] ὁ, 1) der entblößt, beraubt, bes. der von Haaren entblößt, kahl macht, od. der der Waffen beraubt. – 2) der mit dem spiritus lenis ausspricht, schreibt.
Greek (Liddell-Scott)
ψῑλωτής: -οῦ, ὁ, ὁ χρώμενος ψιλῷ πνεύματι ἢ γράμματι ἐν τῷ γράφειν τι, Τζέτζ. Ἱστ. 11. 52.
Greek Monolingual
ο, ΝΜ ψιλῶ
αυτός που αποψιλώνει
νεοελλ.
ζωολ. α) παλαιότερη ονομασία γένους δίπτερων εντόμων
β) παλαιότερη ονομασία γένους κολεόπτερων εντόμων
μσν.
γραμμ. α) αυτός που χρησιμοποιεί ψιλή αντί της δασείας («ψιλωταὶ οἱ Ἴωνες», Τζέτζ.)
β) αυτός που προφέρει ή γράφει με ψιλό σύμφωνο, λ.χ. με κ αντί του χ («τῶν ψιλωτῶν γὰρ οὖτοι καὶ σπανιάκις Ἀττικοὶ ψιλοῦσι καὶ δασέα», Τζέτζ.).