ποιναῖος: Difference between revisions

From LSJ

Λήσειν διὰ τέλους μὴ δόκει πονηρὸς ὤν → Latere semper posse ne spera nocens → Gewiss nicht immer bleibst als Schuft du unentdeckt

Menander, Monostichoi, 329
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0651.png Seite 651]] strafend, rächend; Sp., wie [[σελίς]] Paul. Sil. 24 (V, 254), [[βέλος]] Aristaen. 1, 10.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0651.png Seite 651]] strafend, rächend; Sp., wie [[σελίς]] Paul. Sil. 24 (V, 254), [[βέλος]] Aristaen. 1, 10.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ποιναῖος''': -α, -ον, (ποινὴ) [[τιμωρός]], [[τιμωρητικός]], θεοὺς ἱκέτευε… μὴ [[ταῦτα]] χαράξαι ὅρκια ποιναίης [[νῶτον]] [[ὑπὲρ]] σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 [[μηδὲ]] Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον [[βέλος]] ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
|lstext='''ποιναῖος''': -α, -ον, (ποινὴ) [[τιμωρός]], [[τιμωρητικός]], θεοὺς ἱκέτευε… μὴ [[ταῦτα]] χαράξαι ὅρκια ποιναίης [[νῶτον]] [[ὑπὲρ]] σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 [[μηδὲ]] Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον [[βέλος]] ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 08:20, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ποιναῖος Medium diacritics: ποιναῖος Low diacritics: ποιναίος Capitals: ΠΟΙΝΑΙΟΣ
Transliteration A: poinaîos Transliteration B: poinaios Transliteration C: poinaios Beta Code: poinai=os

English (LSJ)

α, ον, (ποινή) punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.

German (Pape)

[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.

Greek (Liddell-Scott)

ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.

Greek Monolingual

-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.

Greek Monotonic

ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.

Middle Liddell

ποιναῖος, η, ον ποινή
punishing, avenging, Anth.