δυσκαμπής: Difference between revisions
λέγεις, ἃ δὲ λέγεις ἕνεκα τοῦ λαβεῖν λέγεις → you speak, but you say what you say for the sake of gain (Menander, fr. 776)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />difficile à courber.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[κάμπτω]]. | |btext=ής, ές :<br />difficile à courber.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[κάμπτω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσκαμπής:''' [[с трудом сгибающийся]], [[негибкий]] (δ. καὶ [[σκληρός]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δυσκαμπής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[δύσκαμπτος]]<br /><b>2.</b> αυτός που δύσκολα καταβάλλεται, ο [[δυσήνιος]]. | |mltxt=[[δυσκαμπής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[δύσκαμπτος]]<br /><b>2.</b> αυτός που δύσκολα καταβάλλεται, ο [[δυσήνιος]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 12:59, 3 October 2022
English (LSJ)
ές, hard to bend, Plu.2.650d, Aret.SD2.3: Comp., Sabin. ap. Orib.9.19.2.
Spanish (DGE)
-ές
1 difícil de doblar, rígido de partes del cuerpo ποιεῖ δὲ καὶ νεῦρα δυσκαμπῆ ... τὸ ἄγαν ψῦχος Plu.2.953d, βλέφαρα Gal.3.811, 7.260, ῥάχις Archig. en Aët.11.4, de pers. κατὰ ῥάχιν δ. Aret.SD 2.3.5, cf. Gal.6.199
•subst. τὸ δ. rigidez τὸ δ. αὐτῶν (τῶν γερόντων) Plu.2.650d, plu. τὰ δυσκαμπῆ las partes rígidas Gal.9.325.
2 poco flexible de árboles, Sabin. en Orib.9.19.2, κέδρος Basil.M.29.293B
•fig. inflexible, difícil de inclinarse γόνυ Chrys.M.64.24
•neutr. subst. τὸ δ. πρὸς τὴν ἀρετὴν τοῦ ἡγεμονικοῦ Origenes Fr.in Ps.106.16.
German (Pape)
[Seite 682] ές, unbiegsam; νεῦρα Plut. de prim. frigid. 18; φωνή Poll. 2, 117; ἵππος 1, 219.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
difficile à courber.
Étymologie: δυσ-, κάμπτω.
Russian (Dvoretsky)
δυσκαμπής: с трудом сгибающийся, негибкий (δ. καὶ σκληρός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσκαμπής: -ές, δύσκαμπτος, Πλούτ. 2, 650D, Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 2. 3.
Greek Monolingual
δυσκαμπής, -ές (Α)
1. δύσκαμπτος
2. αυτός που δύσκολα καταβάλλεται, ο δυσήνιος.