ὀξυλάλος: Difference between revisions
From LSJ
Ζῆν ἡδέως οὐκ ἔστιν ἀργὸν καὶ κακόν → Non est, inerst et malus ut vivat suaviter → Ein fauler Schwächling lebt unmöglich angenehm
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1]$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui bavarde vivement.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[λαλέω]]. | |btext=ος, ον :<br />][[qui bavarde vivement]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[λαλέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 16:55, 8 January 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, glib of tongue, Ar. Ra.815 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
]qui bavarde vivement.
Étymologie: ὀξύς, λαλέω.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠλάλος: [ᾰ], -ον, ὀξέως, ταχέως λαλῶν, λάλος, Ἀριστοφ. Βάτρ. 815.
Greek Monolingual
ὀξυλάλος, -ον (Α)
1. αυτός που μιλά γρήγορα, φλύαρος
2. ετοιμόλογος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + λάλος «ομιλητικός, φλύαρος» (πρβλ. ηδυ-λάλος)].
Greek Monotonic
ὀξῠλάλος: [ᾰ], -ον, αυτός που μιλάει με ταχύτητα, πολυλογάς, σε Αριστοφ.
