ἑνίγυιος: Difference between revisions

From LSJ

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. → For thine is the kingdom, and the power, and the glory, of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit forever and ever. Amen.

Source
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=enigyios
|Transliteration C=enigyios
|Beta Code=e(ni/guios
|Beta Code=e(ni/guios
|Definition=[ῐ], ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[joined in one body]], Ibyc.16.3. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[lame of one foot]], Suid. ([[ἑνίγυος]] codd.).</span>
|Definition=[ῐ], ον,<br><span class="bld">A</span> [[joined in one body]], Ibyc.16.3.<br><span class="bld">II</span> [[lame of one foot]], Suid. ([[ἑνίγυος]] codd.).
}}
}}
{{DGE
{{DGE

Latest revision as of 09:16, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἑνίγυιος Medium diacritics: ἑνίγυιος Low diacritics: ενίγυιος Capitals: ΕΝΙΓΥΙΟΣ
Transliteration A: henígyios Transliteration B: heniguios Transliteration C: enigyios Beta Code: e(ni/guios

English (LSJ)

[ῐ], ον,
A joined in one body, Ibyc.16.3.
II lame of one foot, Suid. (ἑνίγυος codd.).

Spanish (DGE)

-ον
1 plu. que comparten un solo cuerpo de los Molíones, Ibyc.4.3.
2 que tiene un solo pie, cojo Sud.

German (Pape)

[Seite 844] auf einem Fuße lahm, Suid. Auch = συμφυής, Ibyc. 15 bei Ath. II, 58 a, em. für ἑνίγυος.

Greek (Liddell-Scott)

ἑνίγυιος: -ον, εἰς ἓν σῶμα ἡνωμένος, ἑνιγυίους συμπεφυκότας ἀλλήλοις καὶ ἓν ἐκ τούτου σῶμα ἔχοντας, Ἴβυκος παρ’ Ἀθην. 58Α (ἔνθα τὰ ἀντίγραφα ἔχουσιν ἐνιγύους). ΙΙ. χωλὸς τὸν ἕνα πόδα, «ἑνίγυιος, ὁ ἓν μέλος ἔχων, ὁ κυλλός» Σουΐδ, ἴδε κυλλός.- Ἴδε Κόντου Φιλολ. Ποικ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 59.

Greek Monolingual

ἑνίγυιος, -ον (Α)
1. ο ενωμένος σ' ένα σώμα, ο συμφυής
2. χωλός από το ένα πόδι (κατά το λεξικό Σούδα, «ἑνίγυιος
ὁ ἕν μέλος ἔχων, ὁ κυλλός».
[ΕΤΥΜΟΛ. < είς, ενός + -γυιος < γυίον «μέλος σώματος (χέρι, σπλάχνα) ή και όλο το σώμα» (πρβλ. πεντηκοντόγυιος, τρίγυιος κ.ά.)].