ἄφετος: Difference between revisions

Bailly1_1
(6_15)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄφετος''': -ον, ([[ἀφίημι]]) ὁ ἀφειμένος [[ἐλεύθερος]], ἀφεθεὶς [[ἐλεύθερος]] νὰ περιφέρηται [[ὅπου]] καὶ ἃν θέλῃ καὶ νὰ βόσκηται, [[κυρίως]] ἐπὶ ἱερῶν κτηνῶν, [[οἷον]] βοῶν, δαμάλεων, κλ., ἀφ ἀλᾶσθαι γῆς ἐπ’ ἐσχάτοις ὅροις Αἰσχύλ. Πρ. 666· ἀφέτων ὄντων ταύρων ἐν τῷ... ἱερῷ Πλάτ. Κριτίας 119D· νέμονται [[ὥσπερ]] ἄφετοι ὁ αὐτ. Πρωτ. 320Α, πρβλ. Πολ. 498C, Ἰσοκρ. 108Α, Καλλ. εἰς Δῆλ. 36. ΙΙ. μεταφ. ἐπὶ ἀνθρώπων, ἀφιερωμένος εἴς τινα θεόν, ἀπηλλαγμένος τῶν μεριμνῶν τοῦ βίου, Εὐρ. Ἴων 822, Πλούτ. 2. 768Α. 2) ἐπὶ πραγμάτων, ἀφ. ἡμέραι, ἡμέραι [[ἀργίας]], [[Πολυδ]]. Α΄, 36· νομὴ ἄφ., ἐλευθέρα [[βοσκή]], Πλούτ. Λύσ. 20. 3) τὸ ἄφετον, ἡ [[ἀκολασία]], Κύριλλ. 315Ε· τὸ ἄφ. τῆς [[κόμης]] Λουκ. π. Οἰκ. 7. ― Ἐπίρρ., ἀφέτως ὁρμᾶν, ἐλευθέρως, ἀκωλύτως, Φίλων 1. 135. 4) ἐπὶ ὕφους, [[χαλαρός]], [[διεξοδικός]], Λουκ. Τόξ. 56. ΙΙΙ. Ἀφέται ἢ Ἀφεταὶ [[χῶρος]] ἐν τῷ κόλπῳ... τῆς Μαγνησίης, [[ἔνθα]] λέγεται τὸν Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος... [[ἐνθεῦτεν]] γὰρ ἔμελλον... ἐς τὸ [[πέλαγος]] ἀπήσειν, ἐπὶ τούτου δὲ τῷ χώρῳ [[οὔνομα]] γέγονε Ἀφεταὶ Ἡρόδ. 7. 193· ― «Ἀφεταί, [[πόλις]] τῆς Μαγνησίας... ὅτι [[ἐντεῦθεν]] δευτέραν ἄφεσιν ἡ [[Ἀργώ]] ἐποιήσατο...» Στ. Βυζ. ἐν λέξει. (Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 475 κἑξ., Δινδ. π. τῆς Διαλέκτ. Ἡροδ. σ. VI.).
|lstext='''ἄφετος''': -ον, ([[ἀφίημι]]) ὁ ἀφειμένος [[ἐλεύθερος]], ἀφεθεὶς [[ἐλεύθερος]] νὰ περιφέρηται [[ὅπου]] καὶ ἃν θέλῃ καὶ νὰ βόσκηται, [[κυρίως]] ἐπὶ ἱερῶν κτηνῶν, [[οἷον]] βοῶν, δαμάλεων, κλ., ἀφ ἀλᾶσθαι γῆς ἐπ’ ἐσχάτοις ὅροις Αἰσχύλ. Πρ. 666· ἀφέτων ὄντων ταύρων ἐν τῷ... ἱερῷ Πλάτ. Κριτίας 119D· νέμονται [[ὥσπερ]] ἄφετοι ὁ αὐτ. Πρωτ. 320Α, πρβλ. Πολ. 498C, Ἰσοκρ. 108Α, Καλλ. εἰς Δῆλ. 36. ΙΙ. μεταφ. ἐπὶ ἀνθρώπων, ἀφιερωμένος εἴς τινα θεόν, ἀπηλλαγμένος τῶν μεριμνῶν τοῦ βίου, Εὐρ. Ἴων 822, Πλούτ. 2. 768Α. 2) ἐπὶ πραγμάτων, ἀφ. ἡμέραι, ἡμέραι [[ἀργίας]], [[Πολυδ]]. Α΄, 36· νομὴ ἄφ., ἐλευθέρα [[βοσκή]], Πλούτ. Λύσ. 20. 3) τὸ ἄφετον, ἡ [[ἀκολασία]], Κύριλλ. 315Ε· τὸ ἄφ. τῆς [[κόμης]] Λουκ. π. Οἰκ. 7. ― Ἐπίρρ., ἀφέτως ὁρμᾶν, ἐλευθέρως, ἀκωλύτως, Φίλων 1. 135. 4) ἐπὶ ὕφους, [[χαλαρός]], [[διεξοδικός]], Λουκ. Τόξ. 56. ΙΙΙ. Ἀφέται ἢ Ἀφεταὶ [[χῶρος]] ἐν τῷ κόλπῳ... τῆς Μαγνησίης, [[ἔνθα]] λέγεται τὸν Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος... [[ἐνθεῦτεν]] γὰρ ἔμελλον... ἐς τὸ [[πέλαγος]] ἀπήσειν, ἐπὶ τούτου δὲ τῷ χώρῳ [[οὔνομα]] γέγονε Ἀφεταὶ Ἡρόδ. 7. 193· ― «Ἀφεταί, [[πόλις]] τῆς Μαγνησίας... ὅτι [[ἐντεῦθεν]] δευτέραν ἄφεσιν ἡ [[Ἀργώ]] ἐποιήσατο...» Στ. Βυζ. ἐν λέξει. (Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 475 κἑξ., Δινδ. π. τῆς Διαλέκτ. Ἡροδ. σ. VI.).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qu’on laisse aller, qu’on abandonne à soi-même, <i>d’où</i><br /><b>1</b> qu’on laisse paître en liberté <i>en parl. des animaux consacrés et affranchis de tout travail ; p. anal. en parl. de pers.</i> consacré à qqe divinité et affranchi de tout travail;<br /><b>2</b> <i>en parl. de choses</i> [[ἄφετος]] [[νομή]] PLUT pâturage libre.<br />'''Étymologie:''' [[ἀφίημι]].
}}
}}