δανειστής: Difference between revisions
From LSJ
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
(6_19) |
(Bailly1_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δᾰνειστής''': -οῦ, ὁ, ὁ παρέχων χρήματα ὡς [[δάνειον]], Συλλ. Ἐπιγρ. 2058. 84, Πλούτ. Σόλ. 15, Ν. Δ. | |lstext='''δᾰνειστής''': -οῦ, ὁ, ὁ παρέχων χρήματα ὡς [[δάνειον]], Συλλ. Ἐπιγρ. 2058. 84, Πλούτ. Σόλ. 15, Ν. Δ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />usurier.<br />'''Étymologie:''' [[δανείζω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A money-lender or creditor, IPE12.32B84 (Olbia), LXX 4 Ki.4.1, Ev.Luc.7.41, Ph.2.284,al., Hierocl.p.57 A., POxy.68.25 (ii A.D.). II borrower, IG12(7).67.41,68.4 (Amorg.), Plu.Sol.13.
German (Pape)
[Seite 522] ὁ, der Geld auf Zinsen ausleiht, Gläubiger, Dem. 32, 12; Plut. Sol. 13.
Greek (Liddell-Scott)
δᾰνειστής: -οῦ, ὁ, ὁ παρέχων χρήματα ὡς δάνειον, Συλλ. Ἐπιγρ. 2058. 84, Πλούτ. Σόλ. 15, Ν. Δ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
usurier.
Étymologie: δανείζω.