πεντεσύριγγος: Difference between revisions

From LSJ

γέλως ἄκαιρος κλαυμάτων παραίτιος → ill-timed laughter causes tears (Menander)

Source
(6_3)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πεντεσύριγγος''': [ῠ], -ον, ὁ ἔχων [[πέντε]] ὀπάς, [[ξύλον]] π., [[εἶδος]] ξυλίνου κολαστηρίου ὀργάνου ἔχοντος [[πέντε]] ὀπάς, δι’ ὧν ἐπερῶντο ἡ [[κεφαλή]], αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες τῶν κολαζομένων κακούργων, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1049, πρβλ. [[Πολυδ]]. Η΄, 72· καλούμενον π. [[νόσος]] ὑπὸ τοῦ Πολυεύκτ. ἐν Ἀριστ. Ρητορ. 3. 10, 7. ― Καθ’ Ἡσύχ. «πεντεσύριγγον [[ξύλον]]· [[πέντε]] ὀπὰς ἔχον κατὰ τὸ [[δεσμωτήριον]]· τέσσαρας μὲν εἰς ἃς οἱ πόδες καὶ αἱ χεῖρες διείροντο· μίαν δὲ δι’ ἧς ὁ [[τράχηλος]]».
|lstext='''πεντεσύριγγος''': [ῠ], -ον, ὁ ἔχων [[πέντε]] ὀπάς, [[ξύλον]] π., [[εἶδος]] ξυλίνου κολαστηρίου ὀργάνου ἔχοντος [[πέντε]] ὀπάς, δι’ ὧν ἐπερῶντο ἡ [[κεφαλή]], αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες τῶν κολαζομένων κακούργων, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1049, πρβλ. [[Πολυδ]]. Η΄, 72· καλούμενον π. [[νόσος]] ὑπὸ τοῦ Πολυεύκτ. ἐν Ἀριστ. Ρητορ. 3. 10, 7. ― Καθ’ Ἡσύχ. «πεντεσύριγγον [[ξύλον]]· [[πέντε]] ὀπὰς ἔχον κατὰ τὸ [[δεσμωτήριον]]· τέσσαρας μὲν εἰς ἃς οἱ πόδες καὶ αἱ χεῖρες διείροντο· μίαν δὲ δι’ ἧς ὁ [[τράχηλος]]».
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />à cinq trous ; τὸ πεντεσύριγγον ([[ξύλον]]) machine à cinq trous (pour la tête, les bras et les jambes) instrument de torture ; <i>fig.</i> qui immobilise <i>ou</i> paralyse les membres.<br />'''Étymologie:''' [[πέντε]], σύριγξ.
}}
}}

Revision as of 19:55, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεντεσύριγγος Medium diacritics: πεντεσύριγγος Low diacritics: πεντεσύριγγος Capitals: ΠΕΝΤΕΣΥΡΙΓΓΟΣ
Transliteration A: pentesýringos Transliteration B: pentesyringos Transliteration C: pentesyriggos Beta Code: pentesu/riggos

English (LSJ)

[ῡ], ον,

   A with five holes, ξύλον π. pillory, Ar. Eq. 1049, cf. Poll.8.72 : metaph., of palsy, π. νόσος Polyeuct. ap. Arist. Rh. 1411a22.

German (Pape)

[Seite 558] = πεντασύριγγος; ξύλον, Ar. Equ. 1044, ein Strafwerkzeug von Holz mit fünf Löchern, durch welche nach dem Schol. die beiden Füße, die Arme u. der Hals gesteckt wurden; Polyeuct. bei Arist. rhet. 3, 10 νόσος πεντεσύριγγος, von einem paralytischen Menschen.

Greek (Liddell-Scott)

πεντεσύριγγος: [ῠ], -ον, ὁ ἔχων πέντε ὀπάς, ξύλον π., εἶδος ξυλίνου κολαστηρίου ὀργάνου ἔχοντος πέντε ὀπάς, δι’ ὧν ἐπερῶντο ἡ κεφαλή, αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες τῶν κολαζομένων κακούργων, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1049, πρβλ. Πολυδ. Η΄, 72· καλούμενον π. νόσος ὑπὸ τοῦ Πολυεύκτ. ἐν Ἀριστ. Ρητορ. 3. 10, 7. ― Καθ’ Ἡσύχ. «πεντεσύριγγον ξύλον· πέντε ὀπὰς ἔχον κατὰ τὸ δεσμωτήριον· τέσσαρας μὲν εἰς ἃς οἱ πόδες καὶ αἱ χεῖρες διείροντο· μίαν δὲ δι’ ἧς ὁ τράχηλος».

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à cinq trous ; τὸ πεντεσύριγγον (ξύλον) machine à cinq trous (pour la tête, les bras et les jambes) instrument de torture ; fig. qui immobilise ou paralyse les membres.
Étymologie: πέντε, σύριγξ.