semper

Latin > English (Lewis & Short)

semper: adv. root sam-; Gr. ἁμ->; v. semel and -per = παρά; cf. tantisper,
I ever, always, at all times, forever (cf. usque).
I In gen.: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1: locus hic apud nos semper liber est, Plaut. Bacch. 1, 1, 49: semper occant priusquam sarriunt rustici, id. Capt. 3, 5, 5: sat habet favitorum semper, qui recte facit, Plaut. Am. prol. 79: quod improbis semper aliqui scrupus in animis haereat, semper iis ante oculos judicia et supplicia versentur: nullum autem emolumentum esse tantum, semper ut timeas, semper ut adesse, semper ut impendere aliquam poenam putes, Cic. Rep. 3, 16, 26: quod semper movetur, aeternum est, id. ib. 6, 25, 27; id. Tusc. 1, 23, 53: non haerent in suis sedibus, sed volucri semper spe rapiuntur, id. Rep. 2, 4, 7: curavit (Servius Tullius), quod semper in re publicā tenendum est, ne, etc., id. ib. 2, 22, 39; 3, 14, 23 et saep.: sibi exortam semper florentis Homeri Commemorat speciem (the Gr. ἀειθαλής), Lucr. 1, 124: hic vertex nobis semper sublimis, Verg. G. 1, 242; cf.: quod Graeci aigleucos (ἀειγλεῦκος) vocant, hoc est semper mustum, Plin. 14, 9, 11, § 83: avida ulteriorum semper gens (semper belonging to ulter), Liv. 9, 38, 5: si umquam dubitatum est, utrum tribuni plebis vestrā an suā causā seditionum semper auctores fuerint, id. 5, 3 Drak.; for which also, without esse (hence apparently adject.): Hasdrubal pacis semper auctor, id. 30, 42; cf.: adversus Sidicinos sumerent arma, suos semper hostes, id. 8, 1 fin.—To strengthen the signif., joined with cottidie, perenne, assidue, etc. (as in Gr. ἀεὶ καθ ἡμέραν, συνεχές,> etc.; v. Lidd. and Scott's Lex. under ἀει): ea mihi cottidie Aut ture aut vino aut aliqui semper supplicat, Plaut. Aul. prol. 24; cf. Ter. Ad. 3, 1, 7: lucrum ut perenne vobis semper suppetat, Plaut. Am. prol. 14: ne semper servus currens, iratus senex, etc.... assidue agendi sint mihi, Ter. Heaut. prol. 39; so (with assiduus) Cic. Rosc. Am. 18, 51; Ov. F. 4, 686: ibi semper omne vitae spatium famula fuit, Cat. 63, 90: semper et ubique, Quint. 1, 1, 29; 3, 9, 5; Petr. 99; Suet. Aug. 90; cf. Quint. 11, 1, 14.—
II Of continuance within a definite time: ego illum antehac hominem semper sum frugi ratus, Plaut. As. 5, 2, 11; cf. id. Aul. 2, 2, 39: quod tempus (aestatem) omnes Siciliae semper praetores in itineribus consumere consuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 29: quibus studiis semper fueris, tenemus, Cic. Rep. 1, 23, 37.—
   2    Esp., with comp., of a progressive change (poet.): rem Romanam Alterum in lustrum meliusque semper, Proroget aevum, Hor. C. S. 67: candidior semper candidiorque veni, Tib. 1, 7, 64.—
   B Distributively, always, every time, on each occasion (ante-class. and post-Aug.): rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat, Plaut. Am. 1, 1, 195: horresco semper, ubi pultare hasce (fores) occipio miser, always, every time, Ter. Ad. 4, 4, 24: quattuor partus enixa, septumo semper mense, genuit, etc., Plin. 7, 5, 4, § 39: bis inter duos exortus lunae adfluunt bisque remeant vicenis quaternisque semper horis, id. 2, 97, 99, § 212: tertio die cibum capere semper, id. 7, 2, 2, § 12: cibum capere semper diebus tertiis, Gell. 9, 4, 6.—
III Transf. (poet.), everywhere, in every place (like Engl. always): proque toro terrae non semper gramen habenti, Incubat infelix, Ov. M. 1, 633.

Latin > French (Gaffiot 2016)

sempĕr⁵ (sem = ἕν, cf. semel), une fois pour toutes ; toujours, tout le temps, de tout temps, sans cesse : Cic., Cæs., etc. || semper... non Prop. 2, 28, 13, = numquam, jamais.

Latin > German (Georges)

semper, Adv. (von sem = εν, u. per), ein für allemal, d.i. I) allezeit, jederzeit, stets, jedesmal, regelmäßig, immer, Ter., Cic. u.a.: vento semper (jedesmal) rubet aurea Phoebe, Verg.: id hodie quoque publice semper (regelmäßig) refectum manet, Liv. – bei Substst. attrib., etwa deutsch immerwährend, beständig, eri semper lenitas, Ter.: Hasdrubal pacis semper auctor, Liv. – II) von jeher, Plaut., Cic. u.a.