Μεγάλη τυραννὶς ἀνδρὶ πλουσία (τέκνα καὶ) γυνή → Duxisse ditem, servitus magna est viro → Gar sehr tyrannisiert die reiche Frau den Mann
Menander, Monostichoi, 363
|
|
| Line 15: |
Line 15: |
| {{bailly | | {{bailly |
| |btext=ας (ἡ) :<br />Castalie, <i>fontaine du Parnasse, à Delphes</i>.<br />'''Étymologie:'''. | | |btext=ας (ἡ) :<br />Castalie, <i>fontaine du Parnasse, à Delphes</i>.<br />'''Étymologie:'''. |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=<b>Καστᾰλία</b> (-ίας, -ίᾳ, -ίαν, -ία.) the Castalian [[spring]] at [[Delphi]]. <br /> <b>1</b> παρ' Ἀλφειῷ καὶ παρὰ Κασταλίᾳ (O. 7.17) [[σόν]] τε, [[Κασταλία]], [[πάρα]] / Ἀλφεοῦ τε [[ῥέεθρον]] (O. 9.17) Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων (P. 1.39) “μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ” i. e. at the Delphic [[oracle]] (P. 4.163) ὕδατι Κασταλίας ξενωθεὶς i. e. having entered the Pythian games (P. 5.31) παρὰ Κασταλίαν τε Χαρίτων [[ἑσπέριος]] ὁμάδῳ φλέγεν (v. l. Κασταλίᾳ) (N. 6.37) παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου (N. 11.24) ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ψόφον ἀιὼν Κασταλίας ὀρφανὸν [[ἀνδρῶν]] χορεύσιος [[ἦλθον]] ([[join]] Κασταλίας [[with]] ψόφον and ὕδατι) (Pae. 6.8)
| |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=<b>Καστᾰλία</b> (-ίας, -ίᾳ, -ίαν, -ία.) the Castalian [[spring]] at [[Delphi]]. <br /> <b>1</b> παρ' Ἀλφειῷ καὶ παρὰ Κασταλίᾳ (O. 7.17) [[σόν]] τε, [[Κασταλία]], [[πάρα]] / Ἀλφεοῦ τε [[ῥέεθρον]] (O. 9.17) Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων (P. 1.39) “μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ” i. e. at the Delphic [[oracle]] (P. 4.163) ὕδατι Κασταλίας ξενωθεὶς i. e. having entered the Pythian games (P. 5.31) παρὰ Κασταλίαν τε Χαρίτων [[ἑσπέριος]] ὁμάδῳ φλέγεν (v. l. Κασταλίᾳ) (N. 6.37) παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου (N. 11.24) ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ψόφον ἀιὼν Κασταλίας ὀρφανὸν [[ἀνδρῶν]] χορεύσιος [[ἦλθον]] ([[join]] Κασταλίας [[with]] ψόφον and ὕδατι) (Pae. 6.8)
| |
| }} | | }} |
Revision as of 14:09, 17 August 2017
Click links below for lookup in third sources:
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ, the spring of the Muses on Mt. Parnassus, Hdt.8.39, Pi.P.1.39, etc.
Greek (Liddell-Scott)
Κασταλία: Ἰων. -ίη, ἡ, περίφημος πηγὴ ἢ κρήνη τῶν Μουσῶν ἐπὶ τοῦ ὄρους Παρνασσοῦ, ὑπὸ τῇ Ὑαπείῃ κορυφῇ Ἡρόδ. 8. 39· Φοῖβε, Παρνασσοῦ κράναν Κασταλίαν φιλέων Πινδ. Π. 1. 75· Κασταλίας νᾶμα Σοφ. Ἀντ. 1130· Κασταλίας ὕδωρ Εὐρ. Φοίν. 230· Κασταλίας ῥεέθρων ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 1257· τὰς Κασταλίας ἀργυροειδέας δίνας ὁ αὐτ. ἐν Ἴωνι 95-· «δοῦναι δὲ τὸ ὄνομα τῇ πηγῇ γυναῖκα λέγουσιν ἐπιχωρίαν, οἱ δὲ ἄνδρα Καστάλιον. Πανίας δὲ θυγατέρα Ἀχελῴου τὴν Κασταλίαν φησὶν εἶναι» Παυσ. 10. 8, 9. (Πιθανῶς συγγενὲς τῷ καθαρός, Λατ. castus).
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
Castalie, fontaine du Parnasse, à Delphes.
Étymologie:.
