ζωοδόχος

German (Pape)

[Seite 1144] das Leben aufnehmend, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ζωοδόχος: -ον, δεχόμενος ἢ δεχθεὶς τὴν ζωήν, ζ. καὶ θεοδέγμων τάφος, ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ Χριστοῦ, Ἐκκλ.

Greek Monolingual

ο (AM ζωοδόχος, -ον)
1. (κυρίως για τον τάφο του Ιησού ή για τον ουρανό) αυτός που δέχεται μέσα του ή έχει δεχθεί τη ζωή, δηλαδή τον Χριστό
2. ως επίθ. της Θεοτόκου, επειδή δέχθηκε μέσα της την πηγή της ζωής, τον Ιησού
νεοελλ.
φρ. «Ζωοδόχος Πηγή»
α) η Θεοτόκος
β) «Ζωοδόχος Πηγή» Μπαλουκλή
ονομασία περίφημου αγιάσματος στο Επταπύργιο, κοντά στην Κωνσταντινούπολη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζω(ο)-(Ι) + -δοχος (< δέχομαι), πρβλ. καπνο-δόχος, ξενο-δόχος].