μονόξυλος

From LSJ
Revision as of 00:24, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (5)

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μονόξῠλος Medium diacritics: μονόξυλος Low diacritics: μονόξυλος Capitals: ΜΟΝΟΞΥΛΟΣ
Transliteration A: monóxylos Transliteration B: monoxylos Transliteration C: monoksylos Beta Code: mono/culos

English (LSJ)

ον,

   A made from a solid trunk, πλοῖα canoes, X.An.5.4.11; μονόξυλα (sc. πλοῖα) Hp.Aër.15, Arist.HA533b11, Str.3.2.3, cf. Pl.Lg.956a; τροχιλίαι Heliod. ap. Orib.49.8.9; in one block, φοῖνιξ BGU603.20 (ii A.D.); μ.τράπεζαι Str.17.3.4: Subst. μονόξυλον, τό, single block or trunk, PMag. Par.1.2386.

German (Pape)

[Seite 204] nur aus Holz gemacht, aus bloßem Holze gemacht; Plat. Legg. XII, 958 a; πλοῖα, Xen. An. 5, 4, 11; Arr. An. 1, 3, 7, aus einem Holz od. Stamm gemacht; auch τὸ μονόξυλον allein, Pol. 3, 42, 2; τράπεζαι, Strab. XVII, 826; πύλη, Luc. V. H. 2, 11.

Greek (Liddell-Scott)

μονόξῠλος: -ον, πεποιημένος ἐξ ἑνὸς μόνον ξύλου, ἐξ ἑνὸς κορμοῦ, πλοῖα μον., «μονόξυλα, ὡς καὶ νῦν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 11· ὡσαύτως μονόξυλα (ἐξυπ. πλοῖα) Ἱππ. π. Ἀερ. 290, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 8, 11· μ. τράπεζαι Στράβ. 826. ΙΙ. κατεσκευασμένος μόνον ἐκ ξύλου, Πλάτ. Νόμ. 956Α (ἔνθα ἴδε Ast.)· πρβλ. μονόλιθος, μονοσίδηρος, μονοστόρθυγξ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
fait d’une seule pièce de bois.
Étymologie: μόνος, ξύλον.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ μονόξυλος, -ον)
1. ο κατασκευασμένος από ένα μόνο ξύλο ή από έναν κορμό δέντρου
2. το ουδ. ως ουσ. το μονόξυλο(ν)
τύπος μικρού πρωτόγονου σκάφους, το οποίο κατασκευάζεται με κοίλανση του κορμού ενός μεγάλου δένδρου (α. «μονοξύλοις διαπλέουσιν ἄνω καί κάτω», Ιπποκρ.
β. «ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῑς μονοξύλοις», Αριστοτ.)
αρχ.
1. ο κατασκευασμένος μόνο από ξύλο
2. μονοκόμματος, κατασκευασμένος από ένα κομμάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -ξυλος (< ξύλον)].

Greek Monotonic

μονόξῠλος: -ον (ξύλον),·
I. αυτός που είναι φτιαγμένος από τον κορμό ενός μόνο δέντρου, σε Ξεν.
II. ο κατασκευασμένος μόνο από ξύλο, σε Πλάτ.