προεπιπλήσσω

English (LSJ)

   A to be the first to blame, prob. in Arist.Rh.1408b2 (cf. Quint.Inst.8.3.37).

German (Pape)

[Seite 721] (s. πλήσσω), vorher zuschlagen, schelten, τινί, Arist. rhet. 3, 7, Bekk. προσεπιπλ., u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προεπιπλήσσω: ἐπιπλήττω, ψέγω πρῶτος, αὐτῷ Ἀριστ. Ρητ. 3. 7, 9.

French (Bailly abrégé)

prendre les devants pour réprimander : αὑτῷ ARSTT prévenir, en se gourmandant soi-même, les reproches d’autrui.
Étymologie: πρό, ἐπιπλήσσω.

Greek Monolingual

Α
επιπλήττω πρώτος.

Greek Monotonic

προεπιπλήσσω: είμαι ο πρώτος που κατηγορώ, τινί, σε Αριστ.