κυριότης
Γύμναζε παῖδας· ἄνδρας οὐ γὰρ γυμνάσεις → Exerce pueros: non exercebis virum → Mit Kindern übe, denn mit Männern ist's zu spät
English (LSJ)
ητος, ἡ,
A dominion, Ep.Eph.1.21: in pl., Ep.Col.1.16. 2 later, concrete, authority, PMasp.151.199 (vi A.D.), etc. II proper, legitimate use of a term, Dam.Pr.306; = Lat.proprietas, Dosith.p.376 K.
German (Pape)
[Seite 1537] ητος, ἡ, das Eigenthum, die Herrschaft, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
κῡριότης: -ητος, ἡ, ἐξουσία, κράτος, Ἐπιστ. π. Ἐφ. 1. 21· ἐν τῷ πληθ., Ἐπιστ. π. Κολ. 1. 16.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
autorité, souveraineté.
Étymologie: κύριος.
English (Strong)
from κύριος; mastery, i.e. (concretely and collectively) rulers: dominion, government.
English (Thayer)
κυριότητος, ἡ (ὁ κύριος), dominion, power, lordship; in the N. T. one who possesses dominion (see ἐξουσία, 4c. β.; cf. German Herrschaft (or Milton's dominations); in Tacitus, ann. 13,1dominationes is equivalent to dominantes), so used of angels (κύριοι, κύριος, a. at the end): Teaching' c. 4 [ET]) and Byzantine writings.)
Greek Monotonic
κῡριότης: -ητος, ἡ, κυριαρχία, κυριότητα, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
κῡριότης: ητος τό господство, владычество NT.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυριότης -ητος, ἡ [κύριος] christ. heerschappij, gezag van de Heer; spec. van hemelse machten:. εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι vorsten en heersers, machten en krachten NT. Col. 1.16.
