λεπίζω
καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)
English (LSJ)
(λέπος)
A peel off the husk, skin or bark, mostly in Pass., Antiph. 217.10 (codd. Ath.), Thphr.HP9.2.7, Arist.Mir.830a15 (s.v.l.), Ph.Bel.88.45, Dsc.1.36; of the tongue, Aët.8.40:—Act. in LXX Ge. 30.37, al. II (λεπίς) strip an object of its covering of metal plates, Plb.22.4.7, 10.27.11 (Pass.).
German (Pape)
[Seite 29] schälen, die Schale, Rinde od. Haut abziehen, Pol. 10, 27, 11. 23, 2, 7 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
λεπίζω: (λέπος) ἀφαιρῶ τὸν φλοιόν, «ξεφλουδίζω», Ἀντιφάν. ἐν «Φιλοθηβαίῳ» 1. 10, Θεοφρ. π. Φ. Ἱστ. 3. 13, 1· ἐνεργ. παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Γεν. Λ΄ 37, κ. ἀλλ.)· ― μεταφορ., Πολύβ. 10. 27, 11.
French (Bailly abrégé)
peler, écailler, écorcer.
Étymologie: λεπίς.
Greek Monolingual
(I)
λεπίζω (AM) λέπος
αφαιρώ το δέρμα ή τον φλοιό, ξεφλουδίζω, γδέρνω («ἔλαβε... ῥάβδον στυρακίνην χλωρὰν καὶ καρυΐνην... καὶ ἐλέπισεν αὐτάς», ΠΔ).
(II)
λεπίζω (Α) λεπίς
αφαιρώ τις μεταλλικές λεπίδες με τις οποίες είναι διακοσμημένο ένα αντικείμενο («τούτων δὲ τὰ μὲν πλεῑστα συνέβη λεπισθῆναι κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρου... ἔφοδον», Πολ.).
Russian (Dvoretsky)
λεπίζω: снимать кожу, обдирать, pass. сдираться Arst., Polyb.
