ὀϊστός
τί δ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ τε τιλθῇ, ἕξει τινὰ γνώμην λέγειν τὸ μὴ εὐρύπρωκτος εἶναι; → What if he should have a radish shoved up his ass because he trusted you and then have hot ashes rip off his hair? What argument will he be able to offer to prevent himself from having a gaping-anus | but suppose he trusts in your advice and gets a radish rammed right up his arse, and his pubic hairs are burned with red-hot cinders. Will he have some reasoned argument to demonstrate he's not a loose-arsed bugger
English (LSJ)
Att. οἰστός (E.Fr.1063.13, Med.634 (lyr.)), ὁ (also ἡ Zeno ap.Arist.Ph.239b30),
A arrow, πικρὸς ὀ. Il.4.134, al.; χαλκήρης 13.650 ; τριγλώχις 5.393 ; τανυγλώχις 8.297 : rare in Att. Prose, πυρφόροις οἰστοῖς Th.2.75, Pl.Ion535b, Lg.795a, X.An.2.1.6 : metaph., of a poem, Pi.O.2.90,9.12 ; ὁ τῆς σοφίας ὀ. Heraclit.All.34. II a plant, arrow-head, Sagitta sagittifolia, Magoap.Plin.HN21.111. III the constellation Sagitta, Eudox. ap. Hipparch.1.11.10.
German (Pape)
[Seite 312] ὁ, att. οἰστός, eigtl. der Getragene, Geworfene, der Pfeil; ἐν δ' ἔπεσε ζωστῆρι πικρὸς ὀϊστός, Il. 4, 134. 217; φαρέτρης ἐξείλετο πικρὸν ὀϊστόν, θῆκε δ' ἐπὶ νευρῇ, 8, 323, τανυγλώχιν, 297; χαλκήρης, mit eherner Spitze, 13, 560; ἆλτο δ' ὀϊστὸς ὀξυβελής, 4, 125, wie ἀπὸ νευρῆφι δ' ὀϊστοὶ θρῶσκον, 15, 313; πτερόεις, gefiedert, 5, 171, wie Pind. Ol. 9, 13, wo das Lied so heißt, nach einer dem Dichter geläufigen Uebertragung, vgl. ἐκ φρενὸς εὐκλέας ὀϊστοὺς ἱέντες, d. i. mit dem Liede lobend, 2, 99; ἄφυκτον ὀϊστόν, Eur. Med. 635; Herc. Fur. 196; sp. D., wie Anacr. 12, 13; auch in Prosa, ἐν δεξιᾷ οἰστὸν προσαγόμενος μόνον, Plat. Legg. VII, 795 a. Bei Xen. An. 2, 1, 6 steht ὀϊστός. – Zeno bei Arist. phys. 6, 9 auch ἡ φερομένη ὀϊστός.
Greek (Liddell-Scott)
ὀϊστός: Ἀττ. οἰστὸς (Πόρσ. εἰς Εὐρ. Μήδ. 634), ὁ ὡσαύτως ἡ, Ζήνων ἐν Ἀριστ. Φυσ. 6. 9, 1)· ― βέλος· Ὅμ., Ἡσ., κλ· πικρὸς ὀϊστὸς Ἰλ. Δ. 134, κτλ.· πτερόεις Ν. 650· ἔχων τρεῖς ἀκίδας, τριγλώχιν Ε. 393· ἔχων μακρὰς καὶ ὀξείας γωνιώσεις, ὅ ἐστιν ἀκίδας, τανυγλώχιν Θ. 297· σπάνιον παρὰ τοῖς Ἀττικ. πεζογράφοις, πυρφόροις οἰστοῖς Θουκ. 2. 75, Πλάτ. Ἴων 535Β, Νόμ. 795Α, Ξεν. Ἀν. 2. 1, 6· ― μεταφορ., ἐπὶ ποιήματος, Πινδ. Ο. 9. 17, πρβλ. 2. 161· ὁ τῆς σοφίας ὀϊστὸς Ἡρακλείδου Ἀλληγ. Ὁμηρικ. 34. (Ἐπειδὴ ὁ ἐξ ἀρχῆς τύπος εἶναι ὀϊστός, εἶναι πιθανὸν ὅτι σύμφωνόν τι ἀπώλετο μεταξὺ τῶν φωνηέντων, ο και ι· ἡ ῥίζα εἶναι ἄγνωστος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
trait, flèche.
Étymologie: οἴσω.
Greek Monotonic
ὀϊστός: Αττ. οἰστός, βέλος, σε Όμηρ., Ησίοδ. κ.λπ. (αμφίβ. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
ὀϊστός: атт. οἰστός ὁ, редко ἡ стрела (πτερόεις, χαλκήρης Hom.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: m. (f.)
Meaning: arrow (Il.);
Other forms: οἰστός (Att.).
Compounds: As 1. member e.g. in ὀϊστο-δέγμων holding arrows (A. in lyr.).
Derivatives: ὀϊστεύω, also with δι-, ἀπ-, to shoot arrows (Hom., Nonn., AP) with ὀϊστευ-τήρ (Nonn., AP), -τής (Call.) archer, -μα n. arrowshot (Plu.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: No convincing etymology. As ὀ- originally was not part of a diphthong, Brugmann IF 29, 231 (with criticism of earlier views) sees in ὀ-ϊσ-τός a prefixed verbal adj. to Skt. iṣ-yati bring in quick movement; prop. meaning "rushing on, flying towards" (or "uged on, sent off"?), with nearest formal connection to ὀΐομαι (s.v.); also ἰός arrow would be cognate. -- Older attempts also in Bq (all rightly rejected); cf. also Kretschmer Glotta 4, 351 (against Sadée KZ 43, 245ff.). - I think that Chantraine is correct in supposing that it is a Pre-Greek word (not in Furnée).
Frisk Etymology German
ὀϊστός: (ep. poet. seit Il.),
{oïstós}
Forms: οἰστός (att.)
Grammar: m. (f.)
Meaning: Pfeil;
Composita : als Vorderglied z.B. in ὀϊστοδέγμων Pfeile enthaltend (A. in lyr.).
Derivative: Davon ὀϊστεύω, auch mit δι-, ἀπ-, Pfeile schießen (Hom., Nonn., AP) mit ὀϊστευτήρ (Nonn., AP), -τής (Kall.) Pfeilschütze, -μα n. Pfeilschuß (Plu.).
Etymology : Keine ganz überzeugende Etymologie. Da ὀ- urspr. keinen Diphthong bildet, will Brugmann IF 29, 231 (mit Kritik früherer Deutungen) in ὀϊστός ein präfigiertes Verbaladj. zu aind. iṣ-yati in eilige Bewegung setzen sehen; eig. Bed. "anstürmend, darauf losfliegend" (od. "angetrieben, entsendet"?), mit nächster formaler Beziehung zu ὀΐομαι (s.d.); auch ἰός Pfeil wäre damit verwandt. — Ältere Versuche auch bei Bq (alle mit Recht abgelehnt); dazu noch Kretschmer Glotta 4, 351 (gegen Sadée KZ 43, 245ff.).
Page 2,369
