οἰκοδομητέον
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
A one must build, Id.R. 424d.
Greek (Liddell-Scott)
οἰκοδομητέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ οἰκοδομῶ, δεῖ οἰκοδομεῖν, Πλάτ. Πολ. 421D.
Greek Monotonic
οἰκοδομητέον: ρημ. επίθ., κάτι που πρέπει να χτιστεί, να οικοδομηθεί, σε Πλάτ.