βλαδαρός
From LSJ
Menander, Monostichoi, 501
English (LSJ)
ά, όν, A = πλαδαρός, flaccid, cj. in Gal.19.88:—Hsch. has βλᾰδός and βλᾰδύς (which is prob. in Hp. Aër.20). (With βλαδύς cf. Skt. mrdús 'soft', Lat. mollis; cf. μέλδομαι, ἀμαλδύνω.)
German (Pape)
[Seite 446] = πλαδαρός (vgl. βλάξ), locker, schwammig, Gal.; übh. schlaff, träg, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
βλᾰδᾰρός: -ά, -όν, = πλαδαρός, μαλακός, ὑποχωρῶν εἰς πίεσιν, Γαλην. (συγγενὲς τῷ βλάξ).
