ἀποθύω
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
English (LSJ)
fut. A -θύσω IG4.951.45 (Epid.):—offer up as a votive sacrifice, χιμαίρας X.An.3.2.12; ἡγεμόσυνα 4.8.25; εὐχήν Diph.43.10; ἴατρα IGl. c.
German (Pape)
[Seite 304] abopfern, ein gelobtes Opfer darbringen, θυσίαν, δεκάτην, Xen. An. 3, 2, 12. 4. 8, 25; εὐχήν, sich durch Opfer eines Gelübdes entledigen, Diphil. bei Ath. VII, 492 a.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποθύω: μέλλ. θύσω, προσφέρω θυσίαν ἣν ηὐχήθην, κοινῶς «ἔταξα» ἢ «ἔκαμα τάμμα» ἔδοξεν αὐτοῖς κατ’ ἐνιαυτὸν πεντακοσίας χιμαίρας θύειν Ξεν. Ἀν. 3. 12, 2· ἡγεμόσυνα αὐτόθ. 4. 8, 25· εὐχὴν Δίφιλ. ἐν «Ζῳγράφῳ» 2. 10.
French (Bailly abrégé)
offrir en sacrifice, consacrer.
Étymologie: ἀπό, θύω.
Spanish (DGE)
hacer una ofrenda abs. κἄπειτ' ἀπέθυσας, ὦ πόνηρε παίδων Alc.306Ab24-25
•ofrendar c. ac. χιμαίρας X.An.3.2.12, ἡγεμόσυνα X.An.4.8.25, τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῷ θεῷ ἐν Δελφοῖς δεκάτην ἀποθῦσαι X.Ages.1.34, cf. SB 10075.69, Plu.2.862b, τὰ ἱερὰ ... ὑπὲρ τῶν πρυτάνεων IG 22.1749.72 (IV a.C.), cf. Artem.5.2, εὐχήν Diph.43.10, τὰ ἴατρα IG 42.121.45 (Epidauro IV a.C.).
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ἀποθύω: μέλ. -θύσω [ῡ], προσφέρω θυσία την οποία έχω υποσχεθεί στον θεό, εκπληρώνω τάμα, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀποθύω: приносить в жертву по обету (χιμαίρας Xen.; τῷ Ἡρακλεῖ τὴν δεκάτην Plut.).
