Ἐνυώ
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
English (LSJ)
οῦς, ἡ, A Enyo, goddess of war, Il.5.333; companion of Ares, ib.592, A.Th.45, etc.; daughter of Phorcys and Ceto, Hes.Th. 273. II = Lat. Bellona, Plu.Sull.9.
Greek (Liddell-Scott)
Ἐνῡώ: -όος, συνῃρ. -οῦς, ἡ, ἡ πολεμικὴ θεά, ταυτιζομένη τῇ τῶν Ρωμαίων Bellona, Ἰλ. Ε. 333· σύντροφος τοῦ Ἄρεως, αὐτόθι 592, Αἰσχύλ. Θήβ. 45, κτλ. ‒ Καθ᾿ Ἡσ. ἐν Θεογ. 270 - 3 μία ἐκ τῶν Γραιῶν, Φόρκυϊ δ᾿ αὖ Κητὼ Γραίας τέκε... Πεφρηδὼ τ᾿ εὔπεπλον Ἐνυώ τε κροκόπεπλον. Πρβλ. Ἐνυάλιος.
French (Bailly abrégé)
οῦς (ἡ) :
Ényô, déesse de la guerre.
Étymologie: DELG nom de divinité prob. préhell.
Spanish (DGE)
(Ἐνῡώ) -οῦς, ἡ
• Alolema(s): Ἐνhυώ SEG 35.1014 (Naxos, Sicilia VII/VI a.C.)
Enío mit.
1 divinidad de la guerra, devastadora de ciudades, que figura a veces en el séquito de Ares Il.5.333, 592, SEG l.c., A.Th.45, Call.Del.276, Ap.85, considerada unas veces madre de Ares, otras hija o nodriza, Corn.ND 21, Sch.Bek.Il.5.333, hermana de Pólemos (la Guerra), Q.S.8.425, su estatua en Atenas fue esculpida por los hijos de Praxíteles, Paus.1.8.4
•meton. batalla, guerra según los editores escrito Ἐνυώ o ἐνυώ AP 6.171, Nonn.D.2.475, 47.705.
2 una de las Grayas, hija de Forquis o Forcos y Ceto, Hes.Th.273, Apollod.2.4.2.
3 identif. c. divinidades no griegas: en Roma, donde tenía un templo, c. la divinidad guerrera Belona, Plu.Sull.7, 30, Cic.13
•c. la divinidad Ma de Comana y Capadocia, Str.12.2.3.
Greek Monolingual
Ένυώ, η (Α)
1. θεά του πολέμου
2. σύντροφος του Άρη («ἧρχε δ' ἄρα σφιν Ἄρης και πότνι' Ἐνυώ», Ομ. Ιλ.)
3. μία από τις Γραίες, τις θυγατέρες του Φόρκυος και της Κητώς
4. η θεά τών Ρωμαίων Bellona.
Greek Monotonic
Ἐνῡώ: γεν. -όος, συνηρ. -οῦς, ἡ, η Ενυώ, θεότητα του πολέμου, αντίστοιχη της ρωμ. Bellona, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
Ἐνῡώ: οῦς ἡ Энио (дочь Форкия и Кето Hes.; богиня войны Hom., Aesch.).
Middle Liddell
n
Enyo, goddess of war, answering to the Roman Bellona, Il., Aesch.
