βηρύλλιος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A = ἀειζωον τὸ μέγα, Ps.-Dsc.4.88. 2 = ἀνεμώνη ἡ Φοινικῆ, Osthanes ap.eund.2.176; cf. Hsch. s.v. βήρυλλος.
Spanish (DGE)
-ου, ἡ
• Alolema(s): -λλιον LXX Ex.28.20, 36.20, Ez.29.13, D.S.2.52
I mineral. berilo LXX ll.cc., D.S.l.c., Gal.19.735.
II bot.
1 siempreviva mayor, Aeonium arboreum (L.) Webb et Berth., Ps.Dsc.4.88.
2 anémona de los jardines, Anemona hortensis L., Ostanes 21c.
Greek Monolingual
βηρύλλιος, -α, -ον (Μ)
1. κατασκευασμένος από βήρυλλο
2. το ουδ. ως ουσ. βηρύλλιον, το
η βήρυλλος.
