γυναικεῖος
Μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible
English (LSJ)
α, ον A. Ch.630 (lyr.), also ος, ον ib.878, E.IA233 (lyr.): Ion. γῠναικ-ήιος, η, ον: (γυνή):—
A of or belonging to women, feminine, γυναικεῖαι βουλαί a woman's designs, Od.11.437; λουτρόν Hes.Op.753; ἔργα Hdt.4.114; κόσμος Pl.R.373c; σκεῦος (i.e. woman) 1 Ep.Pet.3.7; γ.αἰδοῖον, τόποι, χῶροι, Gal.UP15.3, Aret.SA2.11, CA2.10; κόλπος ( = αἰδοῖον) Sor.1.16; ῥοῦς leucorrhoea, Id.2.43; γονόρροια Aret.SD2.11; ἰατρός Sor.2.3; γ. ἀγορά Thphr.Char.2.9; ἡγ. θεός, = Lat. bona dea, Plu.Caes.9, Cic. 19; γ. πόλεμος war with women, AP7.352 (Mel.(?)). 2 in bad sense, womanish, effeminate, πένθος Archil.9.10; δράματα Ar.Th. 151; μαθήματα Pl.Alc.1.127a; γ. καὶ σμικρὰ διάνοια Id.R.469d. Adv. -είως, πικραίνεσθαι Id.Lg.731d; ἐμπικραίνεσθαι Eus.Mynd.54; διακεῖσθαι D.C.38.18. II as Subst., 1 ἡ γυναικεία, Ion. -ηΐη, = γυναικών, part of the house reserved for the women, Hdt.5.20, LXX To.2.11. b ἡ γ. (sc. ἀγορά), Thphr.Char.22.10. 2 τὰ γυναικεῖα partes muliebres, Hp.Epid.1.26.ε',Aret.SA2.11. b = τὰ καταμήνια, Hp.Aph.5.28, Arist.PA648a31, al., LXX Ge.18.11. c lochia, Gal.17(2).817. d female disorders, title of works by Hp. and Sor., cf. Thphr.HP4.8.6, Aret.CA1.3. e (sc. φάρμακα) remedies for female complaints, Hp.Mul.1.64. f women's garments, PSI 4.341.7 (iii B. C.). 3 γυναικεῖον, τό, = στίβι, Dsc.5.84.
German (Pape)
[Seite 510] auch 2 End., Aesch. Ch. 878; Eur. Andr. 956 I. A. 233, den Frauen eigen, ihnen zukommend, sie betreffend; βουλαί, Weiberanschläge, Od. 11, 437, ἅπαξ εἰρημέν.; στρατός Pind. Ol. 13, 86; ἐκ γυναικείας χερὸς ἀπώλετο Ar. Ran. 1143; δόλος, ἐσθής, ἔργα, Her. 1, 91. 4, 146. 114; πένθος Archil. 48; γένος Plat. Rep. X, 620 a; κόσμος II, 373 c; ἱμάτια Xen. Mem. 2, 7, 5; oft verächtlich, γ. καὶ σμικρὰ διάνοια Plat. Rep. V, 469 d; μάθημα Alc. I, 126 e; δρᾶμα Ar. Th. 151; vgl. Pol. 2, 4, 8. 10, 4, 7; ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι Luc. sa lt. 1; – θεὰ γυναικεία, bona dea der Römer, Plut. Cic. 19 Caes. 9; – τὸ γυναικεῖον, sc. οἴκημα, die Frauenwohnung, -stube, Sp.; ἡ γυναικηΐη Her. 5, 20; τὰ γυν., die monatliche Reinigung, Hippocr. Arist. – Adv. γυναικείως, z. B. πικραίνομαι Plat. Legg. V, 731 d.